Raf en ikzelf zaten het voorbije lange weekend in Houffalize, voor de vierdaagse LCMT. Raf in chrono-modus, ik als recreant.
Hier de telegramstijlimpressies van de vier ritten:
- Rit 1 (84km – 2300hm): toch meteen een zware dobber, vanaf een camping (Camping du Pouhou?) werd het behoorlijk technisch, de steile klimmetjes volgden elkaar snel op, voor velen (zoniet allen) zaten er draag-/stapstukken tussen, zeer mooie maar zware rit, met voor de chronorijders nog een passage langs het wereldbeker parcours.
- Rit 2 (105km – 2400hm): lange rit met weer heel wat klimwerk, maar het bolde wel allemaal beter en de klimmetjes waren minder steil, niets heel technisch, met veel snelle afdalingen, leuke rit.
- Rit 3 (96km – 2000hm): nog een pittig begin, maar zoals aangekondigd ook veel asfalt voor de heen/terug Clervaux, de minst technische rit om de benen toch wat te laten “rusten” voor rit 4, met enkele mooie panorama’s – de onverwachte technische afsluiter rond Ol Fosse d’Outh was wel weer even aanpassen. Pechrit voor Raf: tijdens het chrono-gedeelte zijn ketting stuk getrapt (en samen met mezelf in een sneltempo – ahum – hersteld), en een val op de schouder in een verraderlijke bocht van een snelle maar overigens weinig technische afdaling.
Rit 4 (85km – 2250hm): nog een behoorlijk zware afsluiter, pittig begin rond Houffalize, even asfaltrecuperatie richting Maboge, en daar begon één van de mooiste maar zwaarste stukken uit deze LCMT – afdalen langs een beek, steil klimmen, technisch dalen, singletrack-wortelpad, nog steiler klimmen – en daarna nog veel offroad met minder technisch/steil maar langer klimwerk richting Marche-en-Famenne, met nog een zeer plezante afdaling te Rendeux. Raf reed deze rit niet meer uit – het AC gewricht van zijn schouder deed te veel pijn na zijn val in rit 3… hopelijk geneest dat snel!
Dimi die vond onze verloren zoon Jo terug… en stuurde mij dit verslag:
Op donderdag 29/5 ben ik op mijn eentje de Palmvelden te Londerzeel gaan onveilig maken. Niet met bus, noch trein, noch auto maar puur met de fiets heen, plaatselijk tourke van 52km en terug. Weinig palm gezien, daarentegen veel velden en nog een duiveltje uit de doos van Pandora, nl. Jo die we al eens over enkele seizoenen hebben mogen ontvangen.
En ja hoor, zondag stond Jo ook paraat om de kermis van Weerde links te laten liggen en met mij mee de 65km te gaan rijden te Mazy. Mazy een kleine dorpskern ter hoogte van Spy in provincie Namen. Déjà-vu, maar deze keer niet met slijk en modder zoals onze vorige deelname, nu prachtig weer en stoffige stukken met leuke singletracks. Het moet gezegd zijnde, het doet deugd om ook aan die kant van België eens te gaan fiesten, dit smaakt naar meer 🙂
Zondag 8 juni trekken we naar Anhée (provincie Namen) voor de Raid Bocq: tochten van 45, 55, 65 en 85km met resp. 1100 – 1150 – 1500 – 1900hm (de langste afstand is alleen als chrono te rijden). Toch een dik uur rijden met de wagen, dus best wat vroeger vertrekken: afspraak om 7u30 aan de kerk te Weerde.