Ideaal weertje om eens met de thuisrijders naar het Meerdaalbos in Oud-Heverlee te rijden. Om 8:45 stonden heel wat bikers met de auto aan de kerk. Ronald en Alexander, Vincent en Gilles, Hans, Christophe en Tom. Vriend Johan en zoon Bryan zouden ons in Oud-Heverlee vervoegen. Christophe vond het nog altijd koud genoeg om in lange broek en dikke vest aan de start te komen :-). Alleen de handschoenen ontbraken nog.
Van onder de E40 vertrok het direct richting Heverlee bos. Via de Herts– en Geertsvijver kregen we de eerste klim over zand naar het Meerdaalwoud. Na wat hoogtemeters in het bos eindelijk een lange afdaling richting Nethen. Voor Christophe het moment om op kop te gaan rijden :-). Tot de klim naar Chemin de la Trace, het enigste stukje asfalt maar straf omhoog … Via Hamme-Mille ging het dan terug richting Oud-Heverlee. Johan kreeg nog een scheur in de buitenband (Schwalbe staat er blijkbaar voor gekend :-)). Met wat McGyver kunst en vliegwerk kregen we die toch nog “rijdensklaar”. Wat een elastiekje niet allemaal kan doen … Nog een laatste afdaling tot aan de streep maar van Christophe, straf in bergaf, geen spoor meer? Ronny was hem aan het reanimeren, motor opgeblazen en niet meer aan de praat te krijgen. Een frisse cola bracht soelaas.
Volgende week niet 100% zeker. Een straatBBQ kan wat roet in het eten gooien 🙂
Toch een leuke tocht en voor herhaling vatbaar …al zeg ik het zelf.
Twee man – Jimmy en ikzelf – paraat voor de Raid des Hautes Fagnes: de marathon bij uitstek in België (volgens de organisatoren)! Bescheiden als we zijn, kozen we voor de kortste afstand – toch ook al 65km. De omstandigheden waren ideaal: een hele week nauwelijks regen, en de dag zelf niet te warm maar toch redelijk wat zon!
Ik mocht starten in box A tussen de licentierijders (!?), Jimmy in box B – veel hebben we elkaar niet gezien. Wat ik tussen die licentierijders deed, weet ik niet: ik nam dan maar achteraan de box plaats, maar stak in de eerste klim al meteen een pak volk voorbij, duidelijk ook geen licentierijders – lijkt mij dus eerder geknoei bij het uitdelen van de startnummers.
Maar dat was dan ook het enige geknoei: je krijgt hier een machtig parcours – perfect uitgepijld – voorgeschoteld, volgestouwd met singletrack, rotsklimmen, kuitenbijters, wortelafdalingen en enkele korte draagstukken! Je technische vaardigheden als biker worden voortdurend aangesproken, al wordt het nergens té extreem: zo goed als alles viel voor bikers van ons niveau te rijden, af en toe eens met het voetje bijsturen, en slechts twee stukken (+20%) van twee klimmen te voet moeten doen. Ook fysiek hoort deze tocht bij het zwaardere werk: 1900hm op wat uiteindelijk “slechts” 62km bleken te zijn… met misschien 3km waar je iets of wat kon recupereren – stevig!
Kleine smeerlapkes ook, die organisatoren: met nog een viertal kilometer te gaan hoor je de muziek aan de aankomst al spelen en komt de geur van BBQ-worsten al je neus binnen gedrongen… dromend van de aankomstlijn krijg je nog een laatste klim van 150hm aan je broek gesmeerd… weliswaar beloond met een laatste, alweer technische afdaling over een duizendtal boomwortels!
Uitslagen zijn te vinden bij Chronorace.
Zondag 29 juni gaan de uitrijders naar het gehucht Breedhout, in de buurt van Halle, waar MTB Breedhout ons drie parcours presenteert, van 30km (400hm), 50km (810hm) of 80km (1150hm). Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde!
De thuisrijders spreken af om 9u00, maar Peter zal er met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet bij zijn – een vrijwilliger mag altijd een ritje in elkaar boksen!