Ze hadden mooi weer en een echte lentedag voorspeld, dus trokken de “ronddekerktourkesrijders” naar de heuvelkes van Everberg. Moest het nu een korte broek of een lange broek worden, voor de doornen in het Hellebos toch maar gaan voor een licht overtrekske. En daar was vooral Kathleen en ondergetekende wat blij mee, want privépaadjes in het Hellebos zorgden al voor een eerste afstap 😯
Ik wou via Sterrebeek naar het Hogenbos, want dat was eerder nog niet verkend geweest. Minder hoogtemeters, maar oh zo mooi, vooral met tapijten vol witte Bosanemoontjes! Volgende keer toch maar eens een fotoke trekken! Vandaar ging het richting Meerbeek waar het volgende bos op de agenda stond, het Eikenbos. Daar was het sleuren door een mix van leem en modder, alleen met spikes door te komen denk ik dan 
Na het Eikenbos, het Terbankbos, waar onze Luc ons nog eens zou demonstreren hoe we bergop moesten rijden. Aangejuigd door het (iets) jongere geweld trapte hij zonder verbleken alleen naar boven … sterk, heel sterk. Nog even het Silsombos meepakken en dan naar huis, want het was tijd dat ik thuis was. De laatste 5 km waren er precies te veel aan. Drinkbus leeg, licht uit … we weten weeral dat we aan onze fysiek moeten werken.
Al bij al een geslaagd avontuur en voor herhaling vatbaar. Als de Luc al nieuwe paadjes heeft ontdekt dan zal het wel ok zijn geweest. Tot volgende week, ergens aan een toren, 9:00 uur.