Bij vertrek aan de kerk te Weerde, richting Sint-Niklaas, vielen er al wat kleine vlokjes sneeuw uit de lucht… maar kom, dat kon drie dappere bikers niet deren!
Op de parking bleek dat we zeker niet de enige die-hards waren – maar om nu te zeggen dat het een vaak voorkomend ras is, nee toch niet… 😕
Het stalen ros (bij ondergetekende door de vrieskou omgetoverd tot een singlespeed) uit de koffer gehaald, en hupsakee, wijle op pad… Dimi had nog eens zijn spijkerbanden bovengehaald – ditmaal kwamen ze wel van pas.
De bossen en zacht glooiende velden waren betoverend mooi, maar op de “onverharde” stukken, waar je de spekgladde spiegel niet onder het vers laagje poedersneeuw zag liggen, was het toch uitkijken geblazen!
Bij aankomst voor het eerst dit seizoen gekozen voor een … warme chocomelk, godbetert! 😯 En van de organisatie kregen we daar ook een welgekomen stutte* bij!
De terugtocht met de wagen richting Weerde bleek al een even grote uitdaging… gelukkig is iedereen zonder brokken thuis geraakt! 😯
Volgende week mogen de uitrijders hun klimmersbenen nog eens boven halen: we trekken naar Huldenberg, om daar 35 tot 65km met de nodige hoogtemeters te gaan bollen. Afspraak zondag 26 januari, om 8u00 aan de kerk te Weerde.
De thuisrijders vertrekken een uurtje later: afspraak zelfde plaats, maar op 9u00!
Hou deze week toch maar jullie mailbox in de gaten: bij te winterse omstandigheden kunnen de plannen wel eens gewijzigd worden!
* Stutte: boterham uit West-Vlaanderen… alleen bleken we in Oost-Vlaanderen te zitten… verbaasde blikken waren ons deel. 😎
Gesproken van de ijsgoden bleek dit hier wel waar.
Ik had een knipperlichtrelatie met deze toertocht (bril thuis vergeten en de poedersneeuw blies voordurend in de ogen, dus knipperen geblazen!!)
En ondanks dat we allemaal holbewoners zijn geweest in een een ver verleden en we stalachtieten bewonderen zat ik met een stalachpiet, nog nooit zo kou gehad en fel afgezien, rij ik nog zo eens “NOOIT” tot ik alzheimer tegenkom zeker 🙂
Nog een reden waarom we zondag nog eens gaan passen … 🙂