Krak!

De modder en nattigheid begint zijn sporen na te laten! Ten eerste: slechts drie man op het appel. Ten tweede: ons verstand begint ge-mud-washed te worden, want in al onze overmoed kozen we voor de volle 65km! En ten derde: bij de eerste klim merkte ik dat mijn derailleur wat haperde… en lap, nog geen 10 minuten onderweg, en de ketting lag al achter de cassette! Handig ook, zo van die pinnetjes aan de cassette die de ketting moeten tegenhouden… minder handig weliswaar wanneer de ketting ook achter die pinnetjes raakt! Maar kom, na wat prutswerk konden we verder…

Nu ja, verder… een paar km later zette Raf wat kracht op de pedalen, en krak… de ketting niet in twee, maar in drie! Drie amateur-mecaniciens en twintig minuten waren nodig om Raf’s bike om te vormen tot een 3-speed – Raf deed nog een poging om van Huldenberg tot Weerde te fietsen, maar na 7km alweer een krak… Véronique mocht opdraven om Raf te depaneren!

Dimi en ik gingen verder, en hoe verder we kwamen, hoe vettiger het werd – de met sneeuw bedekte paadjes die er eerst nog hard bevroren bij lagen, veranderden in glibberige glijbanen… de bike kraakte, het mannetje er op pufte, want de ondergrond was al zwaar, het aantal klimmetjes (21 – maar we hebben er eentje overgeslagen) maakte het dubbel zo zwaar! Met 58km en 950hms stonden we na meer dan 4 uur biken terug aan de wagen… Moe en meer dan voldaan!

Volgende week staat Pellenberg op het programma: 29, 39, 49 of 54km, met redelijk wat hoogtemeters… die tocht zal waarschijnlijk weer zijn reputatie aandoen als de “vettigste der vettigsten“! Ik twijfel nog tussen deze toertocht en een lokale rit, met de hoeveelheid offroad omgekeerd evenredig met de hoeveelheid water die nog uit de lucht zal vallen.

Ik stel voor dat zij die  naar Pellenberg willen om 8u00 aan de kerk te Weerde samenkomen, maar ik kan niet garanderen dat er veel volk zal staan. Voor een lokale rit spreken we een uur later af, 9u00 aan diezelfde kerk.