uit noodzaak ben ik de laatste weken op stap geweest met mijn “tussenin” fiets. De reden kon je lezen in vorige berichten. Mijn avonturen raken stilaan bekend waardoor er zondag 5 mensen aan de kerk stond om mee op pad te gaan. Het deed goed voor de mens. Tijd voor een nieuwe dimensie?

Dat er niet te veel animo meer was om met de MTB op stap te gaan is er hierdoor misschien een nieuw soort fietsen bijgekomen.

Fietsen voor de sportieve genieter: de STRADE MARRONI ( we hebben geen witte straten!) Komt er hier een vervolg aan?

wegens het nog altijd niet klaar van mijn moddermachien ga ik voorlopig op stap met de fitnes-bike. Soepel rijdend op de asphalt stroken en verteerd ook nog een stukje grind of dolomiet. Daardoor laat ik me soms verleiden om toch even echt off-road te gaan. Niet altijd een goed idee om met op 4 bar gezette en relatief smalle bandjes de sleuven van de wegjes op te zoeken. Mijn tuimelperde zou niet misstaan om regelmatig vertraagd uit te zenden op de betere zender. Het contact met de prikkeldraad heeft ook zijn sporen nagelaten, zeker bij de draad zelf die het heeft moeten begeven.

Hopelijk zie ik deze week mijn MTB terug. De Zemstse MTB route zou moeten worden gecontroleerd . Dus wie mijn fiets ziet…

niet veel animo bij de KWB bikers, stilte voor de storm, wie weet. Een storm in een glas water of een allesvernietigende, zoals in de jaren 53′ van vorige eeuw er één tijdens de nacht van 31 januari over de lage landen raasde. Het zal dan van de mannen die binnenkort naar Afrika trekken komen. Die zijn duchtig aan het trainen me dunkt. Bij de andere is het windstil, heel stil. De whatsapp is ook aan banden gelegd, bij te veel niet afspraakgebonden woorden en berichten gaat de alarmklok af. Dan gaat er ook de stekker er uit en gaat er niets meer door het universum. Stilte! Geef mij maar terug de jaren van de blog, veelgelezen en duidelijk van afspraak. Mijmeren en effe stil worden bij dit gegeven, het zal niet veel helpen.

terwijl hier de zon door de ramen naar binnen priemt en een poging doet om de verwarming een handje te helpen, is het buiten bitterkoud. Hoopvol kijken we wel uit naar aangenamer weer. Niet dat het niet goed is want vorige zondag was het heerlijk bollen, bijgestaan door warme handschoenen en een dikker jasje. Zelfs een buitenstop op een terrasje kon erbij. Wel nog altijd met mijn ” tussenin” fiets, nog vis nog vlees. Het zijn voorlopig fietsknooppunten.

Vol verwachting kijken we ook uit naar de nieuwe webstek van de                                ” Verbruggelingen”. Al een tijdje van in verwachting maar stilaan komen de eerste tekenen van geboorte eraan. Laat maar komen jongens!

het slechte weer en daarmee de vele regen maakte ons parcours waar we met de MTB meestal rijden tot een aanslag op het materiaal. Ketting, tandwielen, remmen , het ging niet meer. Het was allemaal als het ware door schuurpapier bewerkt. Fietske bij de hersteller binnen en voor een paar weken buiten strijd. In het tuinhuis mijn ander strijdros boven gehaald, dat me wel beperkte tot een iets braver parcours. Via de fietsknooppunten een route uitgestippeld en om het geweten te sussen, af en toe een onverhard stukje ertussen. Voorlopig zal het op deze manier zijn en wens mijn collega’s van de dikke bandjes veel genot op het “echte” terrein.