De voorbije zondagen hadden we al veel smurrie gehad, de onverwachte dooi na een paar dagen vriesweer deden sommige wegjes lijken alsof er 10 kabouters aan onze wielen trokken.  Dan maar een soft versie van een MTB rit. Effe opwarmen langs de Zennedijk om dan het Hazewinkelbroek op te zoeken.  Over de blauwe bruggen langs de Dijle naar de put van Walem om  daar rond het fort te trekken.  Ook de Netedijk kon niet ontbreken op onze tocht. Dijk en waterkant, putten vol met water,een mooi decor om een traject uit te stippelen. Laveren langs de bescherming tegen overstroming om ergens een verbinding met de overkant te zoeken. Water en mensen! Waterlanders!

Zien we jou ook nog eens op zondagmorgen?

Code oranje , code rood. Onze weerman en weervrouw waarschuwden voor  gladde wegen. De roep om lekker in bed te blijven, koffiekoeken te gaan halen en rustig te ontbijten, was heel groot.

Niet veel animo op de afspraak, enkele goed tegen de kou beschermde wandelaars. Deze hadden zeer verstandig hun stalen ros op stal gelaten. Een zeer bedrijvige man, klaar voor zijn expeditie naar de bakker, keek bedenkelijk naar zijn schoeisel en naar het gladde wegdek. Behouden thuiskomst man!

Op brede banden lukt het op deze ondergrond veel beter, bandenspanning naar beneden tot 1.5 bar en voorzichtig op stap. De blikken van de zeldzame stapper sprak boekdelen, ik kon veel moed gebruiken om me te motiveren. Met mezelf op pad, mijn eigen aanmoedigen: goe bezig! Tempo! De strijd was genadeloos, geen meter kon ik afstand nemen, geen demarrage kon soelaas brengen. Op de iets meer technische stukken kwam ik geen meter dichterbij! Blijven gaan! Berekend risico, dat wel, niks hielp. Dan maar de strijdbijl begraven en op een mooie cadans langs de Zenne terug.

Afspraak om 9 uur aan de Weerdse kerk.

Het zijn moeilijke weken om te gaan rijden. De feestdag op een zondag, diverse feesten in de nabijgelegen momenten. Dan maar op een verloren maandag de bike op voor een kopie van  een vorige tocht. Het bos in Kortenberg, altijd de moeite waard!  Het beetje regen had het iets vettiger gemaakt en daarbij een verkeerde bandendruk deed het meer glibberigger maken dan gewenst. Op kousenvoeten door de bochten dan maar, voor een behouden thuiskomst!

Regelmatig ga ik proberen om iets te posten, deze blog is nog niet helemaal dood. De afspraken voor januari zijn gemaakt dat kan je lezen via de whatsapp groep.

Mag ik jullie warm maken voor het volgende: op 8 januari 2017 ga ik samen met de organisatoren de petitie voor veiliger fietsverkeer afgeven bij minister Weyts. Afspraak om 12 u op de parking van het provinciaal domein van Huizingen. Met de fiets of te voet, van harte welkom!

Het was een beetje zoeken tussen de mist, de kerktoren geen probleem! Veel schoon volk had voor de snelle fiets gekozen, de belofte om naar Kortenberg te rijden had toch 6 man op de MTB gezet. Het rollend materiaal hobbelde over de paadjes, zocht de single-track. De rijder genoot van al dit moois. Even koos ondergetekende voor een privaat eigendom, te vroeg voor de linkse kant gekozen. Eenmaal terug op het rechte pad dook het Transvaalbos van tussen de mistslierten. De droge bladeren kraakte onder de dikke wielen. Hier en daar kozen de sterksten onder ons voor de hoogste toppen, en doken de dieperik in op zoek naar de vele korte bochten en zochten het juiste traject op de brugjes. Tussen de hagen en langs weilanden  kwamen we op de terugweg. Een brug te ver leek een weg naar nergens, kan gebeuren als je even gaat freewielen! Terug thuis was het nog zoeken naar een gezellig plekje…niet tussen de rutten maar onder de kerktoren!

De beste wensen en zalig kerstfeest.

Het MTB team.

De Hemel van Weit zit er spijtig genoeg al op, wat een pracht van een dag! Schitterende zon, geen slijk op parcours, wel talloze glibberige plekjes piepten aan de horizon… doch haast geen schadegevallen binnengekregen.
Klik op de foto voor meer beeldmateriaal van Bart VP.

Oef onze veiligheidsaanpak werkt! De bike was haast niet vuil en de chalet was voor ons niet vuil, … nog nooit zo snel alles proper kunnen opbergen voor de 22 ste editie van 03-dec-2017! Klik op de foto voor meer beeldmateriaal van Chris VD.

Bedankt aan de 1303 deelnemers en de meer dan 100 vrijwilligers die dit de voorbije 3 dagen hebben mogelijk gemaakt…
Bitterkoud.

De vroege starters hadden af te rekenen met een grijs vertrek maar tussen de boomkruinen verscheen al spoedig een mooie winterzon. Een goede muts en handschoenen waren zeker nodig want het was bitterkoud. Bevroren drinkbussen en drinkzakken het gevolg. Warmte moest komen vanuit ons eigen lichaam, warmte voortgebracht door onze spieren die de pedalen voortstuwden. De pedalen die de wielen over het parcours dreven. Een tiental dagen, zonder noemenswaardige regen, en oostenwind hadden de single-tracks en wegjes mooi in een bikers plooi gelegd. Het lag er snel bij, je kon een stevig tempo aanhouden. Een stevig tempo, een laagstaande zon en pijlen, niet altijd een goede combinatie!
Het gekozen traject had vorig jaar al zijn goede kanten laten zien. Zeker de moeite om er dit jaar nog even van te genieten. Richting Haacht, ver van huis, mooie uitdaging. De vaste waarden van het Snijsselsbos en het Hellebos komen altijd tot hun recht. Het “Sport Vlaanderen” domein behoeft geen commentaar. Hier zit alles in wat een bikers-hart kan wensen.

Zonder onze talloze medewerkers kunnen we dit niet klaarspelen. Daarvoor een welgemeende dank aan allen die, hoe klein ook, hun steentje hebben bijgedragen tot een mooi succes. Van de afspuitstand tot de inschrijving, van de bevoorrading tot de seingever, van de fietsenstalling tot de pechwagens.
Met een goed gevoel gaan we nu beginnen dromen van de 22 editie. Nieuwe uitdagingen zoeken maar ook met diezelfde kracht verdergaan om het onze MTB’ers naar hun zin te maken.
Van harte welkom op 3 december 2017 in Weerde.