Na enkele tropische avonden en alweer een BBQ met de nodige spijzen en dranken, stelden de uitrijders hun plannen bij: Surice, dat was te ambitieus… een tochtje in Molenbeek-Wersbeek, dat zou nog wel vlot te verteren moeten zijn.

Met drie man (Guido, Dimi en ik) naar dat onooglijke dorpje ergens tussen Diest en Tielt-Winge, waar we onder zacht gedruppel rustig aan de rit begonnen: glooiende veldwegen langs en door boomgaarden, met af en toe een venijnig singletrackje, alles licht verteerbaar.

Na de tweede bevoorrading begon het serieuze werk pas: steile klimmetjes en plezante afdalingen rond Houwaart, en de hoogtemeters werden verdubbeld – dat viel toch al wat zwaarder op de maag. Na 56km (Dimi & Guido) en 73km (ik) zaten we alweer met ons gat op ne stoel, een drankje binnen handbereik – en ja, ook dat werd weer vlot verteerd.

Volgende week zondag 19 juli organiseren we in het kader van de Weerdse Zomerfeesten de 8ste wegrit. Als je die dag geen taakje te vervullen hebt, ben je altijd welkom om deze rit (65-90-125km) te rijden: starten kan vanaf 7u30 tot 9u00 voor de langste afstand, en tot 10u30 voor de andere afstanden.

Tot slot nog wat sfeerfoto’s… van onder andere mijnen achterkant. Tja, ‘k was weer te snel voor de fotograaf, hé…

Een beetje suf van de hitte, vermoeid van de weinige slaap en met lichtjes geïrriteerde luchtwegen door doldraainde airco’s, stonden toch 3 bikers aan de Weerdse kerk: Raf, Guido en ik.

Niemand zag een rit met steil klimwerk zitten, dus kozen we voor de Meerdael Classic te Oud-Heverlee. Leuk begin, met veel singletrack in het Meerdaelwoud, aan een pittig tempo afgewerkt. Na 15km koos Guido voor de afslag naar de “kortere” afstand (nu ja, toch ook al 60km), op eigen tempo. Raf en ik deden de lus naar Bierbeek er nog bij: daar zijn waarschijnlijk alle grasmaaiers stuk of gestolen… het gras kwam er tot aan onze kin!

Na Bierbeek ging het richting Nethen en Pécrot – klimwerk dus – en in Sint-Joris-Weert vonden we weer aansluiting met de singletracks van het Meerdaelwoud, om zo na 75km de finish te bereiken en daar de eerste verfrissende regendruppeltjes te voelen vallen op onze stoffige lijven.

Volgende week zondag 12 juli kunnen de uitrijders naar Surice, voor de Rando de l’Hermeton, een tocht van 45, 65, 90 of zelfs 120km, lekker technisch en met heel wat hoogtemeters! Vertrek om 8u00 aan de Weerdse kerk.

Voor een tochtje in de buurt kan je bij de thuisrijders terecht en die vertrekken een uurtje later, om 9u00.

Na twee weken relatieve “rust” door tuinfeestjes klein en groot (Rock Werchter) gaan de uitrijders nog eens op pad: ofwel naar Thuillies voor de VTT de La Houzée (38-48-58-75km, met max. 1200hm), ofwel bij mindere weersomstandigheden naar Oud-Heverlee voor de Meerdael Classic (45-56-75-100km). Afspraak zondag 5 juli, om 8u00 aan de vertrouwde Weerdse kerk.

De onverzettelijke thuisrijders vertrekken een uurtje later, om 9u00.

Een zonnige maar frisse zondagochtend. Raf en Bart laadden de fietsen op, en trokken naar Lesve, een dorp met een voetbalveld/parking bij Profondeville.

De organisatie beloofde ons 12km met 1600hm, en maar liefst 5 (!) bevoorradingen – kwestie van elke verbruikte calorie er weer bij te plakken!

De eerste 10km begonnen gezapig, langs velden en brede bospaden, maar na de eerste bevoorrading kwam het zwaardere werk eraan – eerst wat singletrack en een stevige klim in het bos, waar de zondvloed van vrijdag zich nog van zich liet spreken door een hoop plakkerige modder, en meteen na ravito 2, een lange steile klim over kasseien die door de plaatselijke dronkaards in de grond geworpen waren… nu ja kasseien, rotsblokken is een betere omschrijving – en daar hebben ze er ginder genoeg van: grote, kleine, losliggende, puntige, ronde… vanaf dan verliep elke klim en afdaling over rotsen, lekker glad door de nog vochtige ondergrond, en af en toe best technisch. Bart zijn versleten Racing Ralph deed hem zelfs twee maal de bomen kussen – zonder erg.  😕

Op kilometer 50 hadden we nog “maar” 1000hm – we zeiden nog dat den traceur zijn GPS waarschijnlijk niet goed meer werkte… bij deze onze excuses aan den traceur… zijn GPS werkt wél goed: de resterende 600hm kregen we in de laatste 22km voorgeschoteld!  😯

Nagenieten deden we in de volle zon, met de traditionele Waalse pain saucisse, en het plaatselijke bruine vocht Cuvée Li Crochon.

Een zonnig voorzomerzon verwelkomde mezelf, Alexander, Geert & Guido. We waren klaar voor een tocht naar de diepere sferen van de mijnontginning De Schorre te Boom, samengesteld door Peter en mezelf. GeZapig langs de Zenne om in Leest de dijk af te stormen en via links en recht te komen aan het Broek in Willebroek waar we enkele paden van vorige week in de andere richting aan het ploegen waren. Maar eerst komen we voor de poort van de hel te staan… of toch niet: het was een poort van een garagist, pal op onze route thv. Steenweg op Blaasveld. We gaan door Hazewinkel en slaan dan links het veld in. Yep: het noorden kwijt!

We komen daar in grasweiden waar we ons als volwaardige grasmaaiers tonen maar moeten dan al onze acrobatie uithalen om onder prikkeldraad en over een kleine beek vervolgens door een boer zijn veld uiteindelijk te komen aan de fietsersbrug over de Dijle. Yep: het noorden kwijt!

Door werken aan de 2de fietsersbrug moeten we een omtoer maken langs Walem om uiteindelijk aan de Hoogstraat in Terhagen aan ons ultieme doel te beginnen, De Schorre! Yep: het noorden en alle andere windrichtingen kwijt!

In De Schorre slaat de GPS tilt en hebben we meermaals een déjà-vu gevoel en maken we zoveel funtracks dat we de tijd uit het oog verliezen. Totdat Alexander tot het besef komt, 12u en ik moet over een dik uur aan de Chiro staan!

Onverhoopt hebben we dan de exit uit het 1° deel van De Schorre moeten nemen om dan eerst westwaarts over de Rupelbrug te gaan om dan O/ZO/ZW/Z te gaan rijden in volle wagonformatie langs de dijk van de Rupel -Dijle-Zenne om op tijd en stond terug in het mooie Weerde aan te komen. En het moet gezegd zijnde, alle deelnemers willen het nogmaals doen …..

PS: Of toch best wachten op een TT te Boom om zo een mooie track te kunnen opslaan?

Uw trekker, Dimi

Volgende week staat het volgende op het programma:

• Zaterdag 13 juni: de uitrijders kunnen naar Flobecq gaan, voor de 5° TransCollines VTT – afstanden van 30/40/50/60/80/100km, met daarbij tot 2000hm – afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde
• Zondag 14 juni: MTB voor Mali, georganiseerd door de buren van KWB Zemst-Laar – afspraak om 9u00 aan de kerk te Weerde, de thuisrijders kunnen aansluiten

Met 9 stonden we aan de kerk, zelfs Denis had na zijn decadent cruise tochtje op een 4-master de voetjes terug op de grond (of moet ik zeggen pedalen). Geen hoogtemeters deze week maar eerder netels en hoge grassen op onze tocht naar Willebroek. Langs de Zenne ging het dus noordwaarts met een forse wind die uit alle richting scheen te komen. Eens ter hoogte van Hazewinkel dacht ik een shortcut te nemen achter de chalets maar de snodaards hadden gezorgd voor hekkens met de nodige touwen dus was het afstappen geblazen. Ik had ook vooraf een paar nieuwe kronkels voorzien in de Biezenweiden maar ook daar deed een bord verboden voor honden en fietsers ons rechtsomkeer maken … zut alors … Och, de fauna en flora kan er maar beter van worden, toch?

Via de gekende Eglegemvijver reden we terug huiswaarts en na een 42 tal km konden we nog wat nakaarten met een frisse pint.

Zaterdag ga ik een terras uitbreken met een Hilti van 41J slagkracht. Ik ga dus de zondag gebruiken om mijn lichaam terug trillingsvrij te maken en ga dus passen. Geen nood, Dimi wordt stilaan Basecamp/Garmin kampioen en gaat jullie gans België laten verkennen!

Banneux – na enkele verschijningen van de Heilige Maagd Maria zeer gekend als bedevaartsoord… maar je kan er ook de Heilige Ardeense Paden betreden met je bike!

Guido en ik vetrokken er voor een tocht van 45km (1100hm) resp. 65km (1630hm), met meteen een pittig begin: 3 x klimmen in de eerste 10km, en de laatste was al behoorlijk technisch… even dacht Guido De Heilige Maagd te zien, maar het bleken condensdruppels op zijn bril te zijn, die na een korte adempauze alweer verdwenen waren.

Het werd een knappe tocht met een goed evenwicht tussen natuurpracht, fysieke inspanning en fun: lange klimmen, snelle afdalingen en af en toe een technische uitdaging, langs enkele parels van de Ardennen: La Vecquée, La Charmille de Haut-Maret & de Ninglonspo, en Bart kreeg er nog een rustige klim tot 570m hoogte naar een uitloper van de Hoge Venen bovenop!

Nakaarten deden we met een pain saucisse, een donkere Leffe en een kort gesprek met enkele locals, die het onvoorstelbaar vonden dat we helemaal naar de verre Ardennen waren afgezakt…

De uitrijders hebben twee opties: een sympathieke en stevige toertocht in Lesve (zie verslag 2013) van 30/40/50/60/70km met max. 1550hm, of de Hagelandse Chrono (80 of 50km racen – maar zonder voorinschrijvingen kan je pas na 10u starten). Bart gaat naar Lesve: afspraak aan de kerk te Weerde zondag 7 juni om 7u30!

De thuisrijders spreken af om 9u00, voor een lokale tocht.