In december zal het 20 jaar  geleden zijn dat de eerste toertocht is doorgegaan hier in Weerde. Wel nog niet onder de vlag van KWB Weerde maar het startsein is toen gegeven van jaren geschiedenis, heldenverhalen en straffe toeren. Voor deze editie voorzien we eerder dan anders een nieuw toereke, en nieuwe tochten moeten worden verkend. Met drie man op stap voor deze missie, weer mooi op GPS kaart gezet door onze Peter. Hier en daar een wegje in voor het avontuur om in Schiplaken er echt aan te beginnen. Eerst een paar steenwegen en treinsporen over om in Boortmeerbeek het groen op te zoeken. Een dreef met véél nostalgie zonder vrouwelijk schoon, een romantisch bos en een kronkelende Dijledijk. Smalle brugjes en hardnekkige boomwortels voor de kers op de taart. Gezien en goedgekeurd! Nu nog de toelatingen en een bevoorrading en we  kunnen van start gaan.

Om aan  kilometers te komen kozen we op het eind  nog voor een track door het bloso domein, en net op het moment dat we konden dromen van een frisse pint sloeg het noodlot toe! Eerst een onschuldige tik tegen het achterwiel, daarna een niet zo onschuldige tik tegen het asfalt. Broek kapot! Knie geschaafd en een zondag in de zetel! Veel beterschap, Peter!

Slechts 2 man op het appel, Raf en ikzelf… nu ja, eigenlijk 3: Bruno was er ook, maar die zouden we pas aan de finish tegenkomen. Het druppelde zo nu en dan een beetje, maar dat kon de pret niet derven: na een hele week zonder regen, lag het er offroad uitstekend bij! Tel daar nog een knap parcours bij – mooie singletrack in De Kluis te Sint-Joris-Weert & zo goed als alle pittige, soms technische tracks rond Nethen, Archennes en Ottenburg – en je hebt alle ingrediënten voor een plezante zondagvoormiddag.

Zwaar genoeg ook, vooral voor mij: na 4 weken geen hoogtemeter – tenzij in een skilift – meer gezien te hebben deden de 1100hm op 60km redelijk pijn… vooral na bevoorrading 2 was het, ook door een haperende spijsvertering, harken om de laatste 4 hellingen op te geraken.

Volgende week zondag 22 maart is er keuze te over:

• Ik ga biken te Andenne: daar vindt de 22ste La Primavera VTT plaats (28/34/45/67km met 620/810/1020/1400hms) – lente zal het nog niet zijn (te weinig graden celsius en een verlegen zon) maar het zou wel droog moeten zijn. Afspraak om 7u45 aan de kerk te Weerde.
• Om 8u00 kan je ook mee op pad met het groepje bikers dat later dit jaar in Uganda gaat biken – om elkaar wat beter te leren kennen, rijden ze een ritje van +/- 70km richting Bertem.
• Om 9u00 kan je met de thuisrijders op pad, voor een tochtje uitgestippeld door Peter of Luc.

Een vroege eerste lentedag… en toch weinig volk aan de kerk!?  😕  Tja, een geblesseerde, een babysitter en een Spaanse kilometervreter bij de uitrijders… dus geen Weerdse delegatie op de toertocht van Bertem.

Ook bloedarmoede bij de thuisrijders: Luc kreeg alleen Alexander en Guido mee naar de Boomse kleiputten – en het was een knap tochtje, heb ik van horen zeggen…

Nieuwe poging volgende week dan maar: de uitrijders gaan naar Oud-Heverlee, voor tochten van 30-42-52-62km met respectievelijk 440-705-940-1130hms. Afspraak zondag 15 maart om 8u00 aan de kerk te Weerde.

De thuisrijders vertrekken een uurtje later, om 9u00.

Na meer dan 2 maanden stilte ben ik er weer. Vorige week heel wat volk aan de kerk, deze week heel wat minder volk aan de kerk. Ofwel geveld door ziekte, ofwel opgeschrikte door het slechte weer dat ze hadden aangekondigd? Wel die weermannen en vrouwen geloof ik al lang niet meer 🙂 die kunnen nog geen dag op voorhand juist voorspellen laat staan een ganse week! Er was geen spatje regen te zien, integendeel 9°C en zon … Modder was er wel en Chris Van Ingelgom was er ook. Vooraleer dat Tom volgende week zijn nieuw seizoen als eerstejaars junior aanvat, kwam hij nog eens naar de kerk. Werner, Chris en ikzelf dan maar op stap richting Vossenberg. We hadden echter geen rekening gehouden met de toertocht in Bonheiden en jawel hoor, die liep ook door de Vossenberg, maar dan in tegenovergestelde richting. We hadden zelfs een eerste bordje “Privaat” opgemerkt in het leuke bosje? Eerder had ik dit daar nog niet gezien. Dus exclusief voor de Hel wordt het dus niet meer helaas! We werden wel aangenaam verrast door Sam, zoon van Luc, die daar ook zijn rondjes kwam afhaspelen. Naar de omtrek van zijn benen te zien moet dit echt geen probleem geven 🙂

Het werd dus al bij al een verkorte versie van een wekelijkse zondagsrit maar dit mocht de pret niet drukken. Zondag verwachten ze echter lentecondities en daarom neem ik nog effe de bus richting Alpen om mijn laatste sporen te trekken in het witte goud. Tot over 2 weken dus.

Peter

Vier man aan de kerk: Bruno, Dimi, Koen en ik. Met de bike naar Bonheiden, maar nog geen 3km ver hoorden we daar… krak ploing, en Koen’s fiets begon te zwalpen… gebroken ketting? Tak of steen door het wiel? 😐 Neen! Een gebroken snelspanner! 💡 Wiel niet meer vast te krijgen, dus Koen reed terug naar Weerde en ruilde de bike voor de fiets met het kromme stuur. Toen waren we nog met drie…

Vanaf dan was het hopen dat er niet meer brokken zouden vallen… mijn freewheel mechanisme leek eerder op een oude koffiemolen, en Dimi’s ketting maakte ruzie met de cassette… Aan de start kregen we nog telefoon: Guido wou eens met de uitrijders van de langere afstand komen proeven – toen waren we weer met vier!  🙂

Goed tochtje voor Guido om met een langere afstand te beginnen – 57km, maar geen hoogtemeters, en vooral in de eerste helft veel bochtige singletracks in het bos. Leuk, maar wel verwarrend… op een bepaald moment Bruno naar links, Dimi naar rechts en Guido en ik rechtdoor, en we hadden het allemaal bij het rechte eind, dachten we… een pijltje meer had hier wel gemogen!  😕

Na de bevoorrading was het iets eentoniger – veel stoempwerk langs de dijk en in het veld – en ook véél korter dan verwacht: na 48km stonden we tot onze eigen verbazing alweer aan de start! 😯 De kaart met het parcours nog eens gecontroleerd, en we hadden geen enkele van de drie splitsingen gemist… ofwel het werk van een grappenmaker, ofwel een last-minute verkorting om de zwaarste bagger te vermijden? 😕 We waren in elk geval niet de enige met te weinig kilometers op de teller… Spijtig voor Guido, die zal nog eens met de uitrijders op stap moeten om die langste afstand te volmaken – al vond hij dat op het moment zelf niet erg! 🙂

Bart

Zondag 8 maart – volgens onze weerkundigen de eerste vroege lentedag van het jaar – kunnen jullie naar Bertem, voor tochtjes van 25-45-65km door de 3 valleien aldaar… afspraak om 8u00 aan de Weerdse kerk. Ik kan er tot mijn grote spijt niet bij zijn… voor één keer babysit duty op zondagochtend.

De thuisrijders worden een uurtje later, om 9u00 verwacht – wederom zonder Peter dus breng niet alleen je fiets-GPS maar ook je inspiratie mee!

Vol goede moed mijnen bike klaargezet, de batterijen van de GPS in de lader gestoken, en zoals altijd vroeg in het bedje. Mijne pols deed al een tijd moeilijk, niet echt onoverkomelijk. Echter op zondagmorgen bij het krijsen van mijn wekker kwam daar nog een licht griepgevoel bij.  Geen moed meer om uit de bedstee te komen, dan maar met een “pulle” terug het bedje in. Verplichte platte rust!

Hopelijk tot volgende zondag!

Luc

Ik profiteerde nog een dagje langer van de Oostenrijkse zon & sneeuw, terwijl Dimi, Raf & Bruno er op uit trokken met hun bike naar Gelrode. Dimi stuurde mij volgende verslag:

Op een mistige zondagmorgen en bij het vriespunt was er geen volk aan de kerk te zien voor een ritje Gelrode. Wel had Raf zijn carbonnen ros al gegeseld voor een opwarmritje tot ginder.

Aan de start gekomen had een 2de desperado van onze club zijn koffie al opgeslurpt en was Bruno klaar om uit de startblokken te schieten, gelukkig nog kunnen tegenhouden om zelf ook de plaatselijke koffie te verorberen.

Bij het inschrijven hebben ze me de 60km ‘aangeraden’, dus maar doen zeker

Echter was den elastiek van Raf & Bruno niet lang genoeg om mij op sleeptouw te nemen. De modder was van hoge kwaliteit en bracht me telkens in de achtervolging, voor Bruno en Raf was het als een mes door de boter!

Langs de mistige Demer naar de gekende paden en bossen rond de E314. De gekende bevoorrading gaf de mogelijkheid om met een extra lus de 60km te nemen of af te snijden voor de 45km. Als een oude grijsaard (of ander pleonasme) heb ik mezelf de 45 ‘aangeraden’.

Na 2:51:48 min voor 45,1km en +-2kg extra plaatselijke flora aan mijn fiets deze aan mijn stalen pk-ros gebonden om thuis lekker te genieten van de afspuitbeurt in een lekker winterzonnetje.

Het kan verkeren, zei Bredero!

Volgende week zondag 1 maart kunnen we gaan biken te Bonheiden – een redelijk vlakke rit van 25, 45 of 57km. Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde. Ik doe alvast de op en af met de bike, Raf & Bruno ook, vermoed ik.

De thuisrijders spreken een uurtje later af, om 9u00.

Slechts twee man aan de kerk… Dimi en ikzelf. Eerst nog een herstellingske aan Dimi’s voorrem, vervolgens de bikes het dak van de auto op, en hopla, naar Oud-Heverlee. Aan de start zat Bruno ons op te wachten – hij had er dan al 30km wind mee op zitten… van Raf geen spoor…

Het was een hele week min of meer droog gebleven, en de wind had ook zijn werk gedaan – natuurlijk niet kurkdroog, maar alles was wel goed berijdbaar, en zwaar baggerwerk was er ook al niet meer bij! De tocht begon rustig, met wat brede dreven door het Meerdaelwoud, maar hoe dichter we bij de taalgrens kwamen, hoe meer het op en af ging, en hoe technischer & plezanter het werd… terugkeren deden we vooral langs veldwegen, minder technisch, maar toch loodzwaar door een venijnige wind. Nog een passage door het Meerdaelwoud, waar het ook geen meter plat is, om dan nog even het parcours van de Leuvense Soudal cyclocross aan te snijden: enkele technische bulten, en dan stoempen op de laatste strook offroad, die met behangerslijm leek ingesmeerd te zijn – zó plakken dat de wielen deden!

Ondertussen hadden we ook een teken van leven vernomen van Raf: hij had te veel chocomelk gedronken de avond voordien! Geldig excuus, en dus dronken we zelf nog een Grimbergs chocomelkske om te recupereren.

Volgende week zondag 15 februari zit ik in Oostenrijk en ga ik bergop met de lift en bergaf met de ski’s… De uitrijders kunnen dan naar Schaffen voor een tocht van 25, 40 of 50km: afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde.

Zondag 22 februari ben ik hopelijk gezond en wel terug in België om een tocht van 25, 45 of 60km te gaan rijden te Gelrode – eveneens afspraak om 8u00 aan diezelfde kerk.

De thuisrijders, met of zonder Peter, vertrekken beide zondagen een uurtje later, om 9u00.