’t Was even wachten op een verslag, een nieuwe woning groeit nu eenmaal niet vanzelf, maar Luc zette mij al goed op weg:

Kampenhout bracht het jong veulen nog eens naar boven, met zo veel volk aan de start kan een mens al eens anoniem wegglippen. Niet zo fluks  meer als vroeger,  maar met de trukkendoos open gaat het nog wel. Het verhaal van jager en het wild, wie en wanneer is men jager of het wild. Of wanneer denk je het wild te zijn en ben je juist de jager?

Peter, die moet wel even gedacht hebben dat alle jagers blind waren, want als argeloos wild stonden ze met twee te wachten voor z’n deur, maar ei zo na liet de hele club deze prooi links liggen… gelukkig was er Hans nog om ons er op te wijzen dat de prooi rechts lag… Peter en Guido dus toch nog mee op pad!

Inderdaad veel volk, meer dan de helft koos voor een kortere afstand, en een man of zeven voor de langere – Bruno & Jan glipten nog net door het eerste rood licht en zagen we pas aan de eindmeet terug… de andere vijf verging het minder goed: Gunther had een collega van de Sempstse Duvels, Geert, kunnen overtuigen eens met ons mee te rijden, maar op één van de weinige modderige stukjes schoof hij onderuit, tegen een boom… een klaplong was zijn deel, en we konden met de nodige moeite op zoek naar eerste hulp, wat ook lukte na een passage door een verlaten tuin en wat aanbellen in een slaperige wijk. Nooit leuk om zoiets mee te maken, en we wensen Geert een snel herstel!

Met vier man de tocht verder gezet – geen verrassingen op dit door en door gekend parcours, maar wel fantastisch dat het zo laat op het jaar nog zo warm én droog was!

Na zoveel onzin… (van Luc dan 🙂 ) nu serieus: op zondag 9 november vertrekken we om 8.30 uur richting Humbeek om aldaar de kilometers naar keuze (30, 40 of 55) te kiezen. Tot zondag, hopelijk even veel volk!

Nog zes weken, en ’t is van dat: de 19de Dwars door d’Hel van Weit. Hoog tijd dus om ons parcours eens te gaan verkennen.

Om het met de woorden van mijn vijfjarige zoon te zeggen: vet veel volk op deze verkenning! Luc zag wel 30 man aan de kerk staan, de politie hield het bij 20 tot 25!

De grootste hoop ging met Luc op pad om het toerke van 37km af te rijden, en acht man deed de full monty van 58km. Het grootste deel lag er uitstekend bij – redelijk droog met zo nu en dan eens een plas, alleen tussen de E19 en de Zenne was er een iets langere glibber- en glijstrook. Het Hellebos snijden we nu helemaal anders aan, en dat is toch wel een verbetering: de zwaarste baggerstrook van vorig jaar is daarmee verleden tijd… wel nog even hout vasthouden dat het grillige herfstweer geen roet in het eten komt gooien.

Ook de singletrack in het Bloso-domein te Hofstade is anders in elkaar gepuzzeld… benieuwd? Afspraak zondag 7 december!

Zondag 2 november rijden we allen samen de TT in Kampenhout ten voordele van 11.11.11. Daar kan je volgende afstanden / hellingen / hoogtemeters bij elkaar sprokkelen:

• 31 km / 3 hellingen / 140 hoogtemeters
• 44 km / 8 hellingen / 320 hoogtemeters
• 55 km / 12 hellingen / 460 hoogtemeters
• 60 km / 13 hellingen / 630 hoogtemeters

We spreken af om 8u30 aan de kerk te Weerde: tot aan de sporthal is het 8,6 km fietsen, dat betekent minimaal 48,2 km, maximaal 77,2 km bikeplezier! Peter pikken we onderweg op, dan kan hij ook eens 5 minuten langer in zijn bed liggen  😎 …. (waarmee Peter er dus van uit gaat wij de 2.5 km tussen zijn thuis en de Weerdse kerk aan 30km/u zullen afleggen  😆 )

Mensen die met de auto naar Kampenhout willen rijden, moeten de GPS instellen op: Sporthal De Zeype – Zeypestraat 26 – Kampenhout. Wij zullen er tegen 9u00 zijn, maar geef best vooraf nog een seintje dat je met de auto komt, zodat we op elkaar kunnen wachten.

Door familiale verplichtingen kon ik er zondag helaas niet bij zijn. Luc, Werner en familie Hoogsteyn waren op stap in de Ardennen maar dat kon blijkbaar de pret niet drukken. Vincent nam het voortouw en maakte dit korte verslag. Bedankt alvast Vincent voor dit initiatief!

Beste vrienden,

Gisteren waren er vijf mannen aan de kerk van Weerde. Voor mij bijna allemaal nieuwe gezichten. Dany van Machelen, Rony en zoon van Houtem en Guido van Elewijt.

Daar stonden wij dus zonder leider en moesten ons eigen lot in handen nemen…. nog wat werk aan de winkel maar met wat oefening zal het nog in orde komen 😉

Iets na 09.00 vertrokken wij richting Elewijt om daar een van de uitgestippelde MTB-tochten te volgen. Uiteindelijk geleid door ons instinct en afgeleid door mijn kleurblindheid hebben wij maar een heel kort moment de rode-route gevolgd. Gebruik makend van onze persoonlijk GPS landden wij algauw op een blauwe route.

Hierdoor raakten wij onvermijdelijk in het Bloso-domein waar Rony zijn zoon, die het vermoedelijk iets te saai vond, besliste om een zijweg te nemen zodat hij een écht modderbad kon nemen.

Voor de rest was het genieten van het gezelschap en van een échte ZON-dag.

Vincent

Voor alle GPS perikelen : http://www.kwbweerde.be/2014/01/21-november-2014-fiets-en-wandel-gps-voor-gevorderden/

Dimi, Gilles en ik stonden weer trouw paraat, en Johan had besloten de bike nog eens van stal te halen – Raf die zat nog aan een waterpijp te lurken in Marrakech.

Met vier man de massa volk in Overijse nog wat massaler gaan maken – gelukkig enkel een wachtrij aan de inschrijving, het parcours stak slim in elkaar dus nergens opstoppingen! Johan mochten we wel al na 700 meter uitwuiven… de kortste en de langere afstanden werden snel gesplitst!

De tocht bestaat zoals elk jaar uit het Bloso-parcours in het Zoniënwoud – daar mag je geen meter van afwijken of de boswachter geeft je een GAS-boete – maar wat de mannen uit Overijse er voor en er na plakken is meer dan de moeite. Een stevig begin, met reeds 200 hm na 10 km… goed opgewarmd reden we dan soms letterlijk dwars door het Zoniënwoud, waar de singletrack er onverwacht goed bij lag , afgesloten met de gekende blubberstrook naast de spoorweg – volgens mij staat daar ergens een kraantje te lekken! We kregen even wat rustige kilometers voorgeschoteld langs vlot bollende wegen, maar dan doken we weer het bos in voor wat technischer op & af… zie je daarna met 50 km op de teller de aankomst liggen, krijg je nog 16 km met twee stevige kuitenbijters voorgeschoteld – waaronder dat berucht steil onding in het Sint Agatha Rode bos… Dimi had zowaar twee recuperatie “milkshakes” en een energiedrankje nodig om te bekomen! Prachtige tocht op deze allerlaatste (?) onverwachtte zomerdag!

Volgende week zondag 26 oktober gaan we met de hele bende samen op pad, om onze toertocht eens te gaan verkennen, onder al dan niet deskundige 🙂 leiding van Luc. Het is aan alle afpijlers en controleurs van ons parcours aangeraden te komen, want het parcours onderging toch enkele grondige wijzigingen! Afspraak om 9u00 aan de kerk te Weerde!

Tot slot, zij die willen weten wat we daar bij de Planckaerts uitgespookt hebben: klik hier (met dank aan fotograaf Werner).

Nog aan het afkicken van een leuke vierdaagse in Hattigny Frankrijk, had ik een track klaar staan voor Het Plantsoenbos in Kortenberg. Al vlug kwamen er reakties in de zin van, mijn broer komt af, ik moet om 11:00 uur thuis zijn, enz dus zat er niks anders op dan een nieuw en korter trackske te tekenen. Veel volk verwachtte ik niet omdat de meeste met hun botten richting de Planckaerts (op zijn berg) waren vertrokken. Nochtans Dimitri Dutron en Steven Verwaest, ook de broer van Denis en nog iemand van de “Start To MTB” uit Hombeek waren van de partij. Waar rij je dan beter dan richting Vossenberg Boortmeerbeek?

Via het boske langs de E19 ging het dus richting Plage Hofstade, wat we slechts doorstaken om zo de Leuvense vaart te bereiken. Via Muizen richting de boorden van de Dijle, tot aan de noodzakelijk stop over de koeievlaaien aan de Molenbeek. Een beetje rond draaien in het stukje bos van Hoogdonk om zo de Vossenberg te bereiken na een collectieve sanitaire stop van de mannen. Kathleen dacht nog om die te vervoegen maar we hebben dit wijselijk afgeraden. Ik heb geprobeerd om bijna alle paadjes op de Vossenberg aan te doen en ben daar goed in geslaagd. Achteraf bekeken kon dit zelfs nog beter maar het is bekend dat tracks in een bos op de kaart nooit de realiteit weergeven. Via het Steentjesbos in Schiplaken ging het dan richting huiswaarts zodat iedereen op het beloofde uur thuis was. Voor Steven gooide een nog late lekke band wat roet in het eten maar al  bij iedereen weeral tevreden.

Volgende week ben ik er NIET en ook Luc zit volgens mij met zijn botten in het bos. Ach Werner kan misschien het voortouw nemen nu hij ook GPS addicted is!

Afspraak om 9:00 uur aan de kerk voor deze misschien wel laatste zomerrit (ze verwachten 23°).

Peter.

Op zaterdagavond was het nog lekker aan het nazomeren, en zat ik met de voeten onder tafel te genieten van de allerlaatste BBQ van ’t jaar… ’s Nachts stak er wat wind op, gingen de hemelsluizen open, en bij het zondagochtendkrieken was de herfst al in volle glorie bezig!

Met drie man naar Braine l’Alleud voor een tocht van 60km, en die begon al meteen goed: een gladde singletrack, met bomen waar je nog net je stuur tussen kreeg! De hemelsluizen moeten redelijk lang open gestaan hebben, want de paadjes lagen er behoorlijk nat en vooral glad bij – gelukkig slechts één echt baggerstuk, een afdaling door het veld, waarna mijn bike last kreeg van dat gedrocht genaamd chainsuck 🙁

Dit toertochtje bleek uiteindelijk een pak pittiger dan de marathon van de week er voor: 62km, en 930hm, op een soms glibberige ondergrond. En ’t was niet alleen pittig, maar ook mooi – en dat op een boogscheut van Brussel. Dat bruine paterbrouwsel hadden we dubbel en dik verdiend!

Zondag 12 oktober gaan we eens niet biken – zij die lid van WTC Verbruggelingen zijn, kijken al weken uit naar de verrassingsactiviteit met de familie Planckaert!