Blijkbaar lag iedereen nog in zijn bed, om de Argentijnse kater door te slikken. We waren dus met 3 aan de kerk, Luc, Geert en ondergetekende, maar dat zou de pret niet drukken. Een 3-tal jaar geleden was Luc eens afgekomen met een weddenschap, en dat zouden we nu nog eens overdoen. De weddenschap was als je al zijn weggetjes kon herkennen hij een bak Trappist zou betalen, of zoiets in die aard. Nu springen ze in open water, of rijden ze met hun bike het meer in om elkaar uit te dagen … Ik had die track nog eens opgevist en wat variaties ingestoken.

Het ging dus van Weerde over Zemst-Bos, naar Humbeek, waar de SAS-bikers naarstig de 4-uren aan het voorbereiden waren. Over het oud vliegveld ging het dan richting Grimbergen. Een rit door het Prinsenbos, het Populierendal en zo de ring onderdoor. In Koningslo maakten we een nieuwe lus door wat lijkt op een nieuw aangelegde speeltuin, met veel hoogtes en laagtes. In de achtertuin van het Militair Hospitaal Koningin Astrid moeten er ook nog wat mogelijkheden zijn, staat genoteerd alvast. Onder de brug van Vilvoorde was het pas echt leuk vertoeven, met de doorsteek naar de Drie Fonteinen. Steile trappen bergaf en een prachtig park. Via het domein van Borgt ging het dan terug richting Weerde.

Twas eens iets anders, en niemand hoefde een bak te trakteren.

Zondag zijn het de Zomerfeesten en wordt er dus te druk gefeest om te rijden. Tot over een goede week dan maar, ergens aan de kerk om 9:00 uur?

Een vleesje op het vuur, een visspiesje op de rooster, het kan al eens droog zijn. Achteraf dient er dan het nodige vocht toegevoegd te worden. Dit kan water zijn, voor de visjes, witte wijn of een goei pint om al dat lekkers door te spoelen. Soms al eens een pint of twee (?) …. Dan kan het al eens laat worden en “lekker gemarineerd“.

Op dat moment komt dan “Mega-Luc, den ouwe” op het toneel tevoorschijn. Niets in de mouw, niets in de hoed? Na een voorzichtige poging – “iets voorbereid, mannen?” – spraken de blikken boekdelen. Enfin, eigenlijk niets want er kwam geen enkele letter of komma uit de monden gerold.  Dan maar vertrokken voor een voormiddag Bloso pijltjes volgen, mooi meegenomen voor een controletocht.  Door het droge weer van de laatste tijd was het parcours goed berijdbaar, de plensbui van de vorige nacht zorgde ervoor dat we in de namiddag toch nog iets te doen hadden.  Mooie rit, lekker geamuseerd even napraten met het damesteam en dan….

Even nog een mededeling voor enkele bikers; we hebben dus zondag de groene en blauwe pijlen gevolgd!!!!!!

In Breedhout, daar is het altijd goed, daarom keren we er jaar na jaar ook weer terug, met 5 man: Gilles (onze met glans geslaagde student), Dimi, Ronny, Kathleen, en ikzelf.

Onze wegen scheiden al snel:  Ronny en Kathleen deden een rondje van 35km, Gilles, Dimi en ik begonnen aan de 85km. Die langste ronde bestond uit een eerste lus van 53km: die bracht ons snel over Halle tot in Waals-Brabant (Ittre, Wauthier-Braine), waar de klimmetjes elkaar snel opvolgden… hoewel Gilles het enkele weken kalmer aan deed, reed hij toch vlot de heuveltjes op! Weinig volk op het parcours, wegens vakantie en het aangekondigde slechte weer… maar gelukkig hielden we het lang droog – een eerste korte bui kregen we aan de 2de bevoorrading… ’t was snel voorbij, maar de laatste klimmetjes en vooral afdalingen lagen er meteen lekker glad bij!

Een val door een slecht werkende voorrem weerhield Dimi ervan om het tweede deel van de 85km  (= de lus van 35km, die Ronny en Kathleen ook gereden hebben) aan te vatten. Gilles en ik keken even naar de lucht – al wat minder donker – en dachten dat het nog wel droog zou blijven, dus gingen voor de full monty… Helaas, nog maar pas aan die lus begonnen, en daar vielen de eerste druppels al. Geen nood – die enkele druppels konden we wel aan… maar bijna halverwege de lus van 35km werden de hemelsluizen volledig open gedraaid! Op enkele minuten tijd stond het water in onze schoenen, en werden de veldwegen glibberige beken… het zwaarste en mooiste stuk hadden we al gehad op de lus van 53km, dus besloten we dat het genoeg was geweest, en keerden we langs het asfalt terug – toch nog 77km op de teller!

Aan de finish vlug de fiets afgespoten, en snel onder een lekker warme douche weer op lichaamstemperatuur komen… en zo waren ook de uitrijders op hun manier “lekker gemarineerd“.

… is het zomervakantie!

Dat wil zeggen dat het moeilijker wordt om af te spreken… vakanties, gemarineerde BBQs op zaterdagavond, andere buitenactiviteiten…

De thuisrijders kunnen elke zondag blijven afspreken om 9u00 – maar of en hoeveel volk er zal staan, dat hoor je wel van Peter.

Voor zij die op verplaatsing willen rijden – ik heb volgende MTB planning gemaakt voor de zomermaanden:

• Zondag 6 juli: Meerdael Classic, Oud-Heverlee
• Zondag 13 juli: Zomerfeesten, fietstocht WTC Verbruggelingen
• Zondag 27 juli: Les Crêtes de la Burdinale, Burdinne
• Zondag 3 augustus: Rando VTT Profondeville Autour de l’Eau
• Zondag 10 augustus: Raid des Sources, Chimay (bij goed weer) – Hoebelbike, Vlezenbeek (bij minder goed weer)
• Zondag 31 augustus: fietsuitstap + etentje WTC Verbruggelingen
• Zondag 7 september: La Bastognarde, Bastogne of Les Côteaux du Viroin Olloy-sur-Viroin

Dit alles onder voorbehoud… the usual suspects zal ik wel op de hoogte houden van uur van vertrek. Als je eens mee met de uitrijders wil: stuur een mail naar bart.decadt@gmail.com!

Op zondag 14 september beginnen we dan aan een nieuw winterseizoen!

Ideaal weertje om eens met de thuisrijders naar het Meerdaalbos in Oud-Heverlee te rijden. Om 8:45 stonden heel wat bikers met de auto aan de kerk. Ronald en Alexander, Vincent en Gilles, Hans, Christophe en Tom. Vriend Johan en zoon Bryan zouden ons in Oud-Heverlee vervoegen. Christophe vond het nog altijd koud genoeg om in lange broek en dikke vest aan de start te komen :-). Alleen de handschoenen ontbraken nog.

Van onder de E40 vertrok het direct richting Heverlee bos. Via de Herts– en Geertsvijver kregen we de eerste klim over zand naar het Meerdaalwoud. Na wat hoogtemeters in het bos eindelijk een lange afdaling richting Nethen. Voor Christophe het moment om op kop te gaan rijden :-). Tot de klim naar Chemin de la Trace, het enigste stukje asfalt maar straf omhoog … Via Hamme-Mille ging het dan terug richting Oud-Heverlee. Johan kreeg nog een scheur in de buitenband (Schwalbe staat er blijkbaar voor gekend :-)). Met wat McGyver kunst en vliegwerk kregen we die toch nog “rijdensklaar”. Wat een elastiekje niet allemaal kan doen … Nog een laatste afdaling tot aan de streep maar van Christophe, straf in bergaf, geen spoor meer? Ronny was hem aan het reanimeren, motor opgeblazen en niet meer aan de praat te krijgen. Een frisse cola bracht soelaas.

Volgende week niet 100% zeker. Een straatBBQ kan wat roet in het eten gooien 🙂

Toch een leuke tocht en voor herhaling vatbaar …al zeg ik het zelf.

Twee man – Jimmy en ikzelf – paraat voor de Raid des Hautes Fagnes: de marathon bij uitstek in België (volgens de organisatoren)! Bescheiden als we zijn, kozen we voor de kortste afstand – toch ook al 65km. De omstandigheden waren ideaal: een hele week nauwelijks regen, en de dag zelf niet te warm maar toch redelijk wat zon!

Ik mocht starten in box A tussen de licentierijders (!?), Jimmy in box B – veel hebben we elkaar niet gezien. Wat ik tussen die licentierijders deed, weet ik niet: ik nam dan maar achteraan de box plaats, maar stak in de eerste klim al meteen een pak volk voorbij, duidelijk ook geen licentierijders – lijkt mij dus eerder geknoei bij het uitdelen van de startnummers.

Maar dat was dan ook het enige geknoei: je krijgt hier een machtig parcours – perfect uitgepijld – voorgeschoteld, volgestouwd met singletrack, rotsklimmen, kuitenbijters, wortelafdalingen en enkele korte draagstukken! Je technische vaardigheden als biker worden voortdurend aangesproken, al wordt het nergens té extreem: zo goed als alles viel voor bikers van ons niveau te rijden, af en toe eens met het voetje bijsturen, en slechts twee stukken (+20%) van twee klimmen te voet moeten doen. Ook fysiek hoort deze tocht bij het zwaardere werk: 1900hm op wat uiteindelijk “slechts” 62km bleken te zijn… met misschien 3km waar je iets of wat kon recupereren – stevig!

Kleine smeerlapkes ook, die organisatoren: met nog een viertal kilometer te gaan hoor je de muziek aan de aankomst al spelen en komt de geur van BBQ-worsten al je neus binnen gedrongen… dromend van de aankomstlijn krijg je nog een laatste klim van 150hm aan je broek gesmeerd… weliswaar beloond met een laatste, alweer technische afdaling over een duizendtal boomwortels!

Uitslagen zijn te vinden bij Chronorace.

Zondag 29 juni gaan de uitrijders naar het gehucht Breedhout, in de buurt van Halle, waar MTB Breedhout ons drie parcours presenteert, van 30km (400hm), 50km (810hm) of 80km (1150hm). Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde!

De thuisrijders spreken af om 9u00, maar Peter zal er met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet bij zijn – een vrijwilliger mag altijd een ritje in elkaar boksen!

Het zijn duivelse tijden, maar ondertussen weten we allemaal dat we goed zijn weggekomen daar in Brazilië. Even een weekend zonder de bike voor de “uitrijders”: deze waren hun garage aan het verkopen, zaten achter de boeken, of deden eens iets anders dan biken – hun Belgische driekleur verplicht buiten hangen bijvoorbeeld, of zich te goed doen aan gastronomische lekkernijen die een zegen zijn voor de smaakpapillen, maar niet voor de benen de dag later… De thuisrijders echter reden voor het goede doel Mali in Zemst-Laar. Dit jaar moesten we niet naar de start rijden want de pijltjes stonden in onze achtertuin, handig is dat. Ook de track langs De Zenne was geen onbekend terrein en Zemst-Laar had het zelfs aangedurfd de heuveltjes in Zemst mee te nemen in de track. En het moet gezegd, ze waren te rijden, en het was nog fun ook. Voor de rest zorgden de harde akkers voor een lekker gebots tussen de bips 🙂

Volgende week gaat Peter rijden in Oud-Heverlee. Daarvoor hebben we toch een kleine autotrip nodig. Diegene die willen meegaan verwacht Peter zondag 22 juni om 8:45 aan de kerk. De extra fiets die Peter kan meezeulen is al opgeeist door Hans. First come, first served, natuurlijk. Normaliter zijn we rond 13:00 uur terug in Weerde na een leuke rit met wat hoogtemeters.

Bart gaat naar Malmédy om daar, in wat waarschijnlijk ideale omstandigheden zullen zijn, de Raid des Hautes Fagnes (64km) te rijden: de MTB marathon (64km/1925hm – 92km/2580hm – 116km/3130hm)  bij uitstek in België, volgens de organisatoren – of dat echt zo is, zal Bart volgende week weten te vertellen. Als er geïnteresseerden zijn om mee te rijden: vertrek ten laatste om 7u45. Laat wel iets weten via mail: bart.decadt@gmail.com.