Vol goede moed mijnen bike klaargezet, de batterijen van de GPS in de lader gestoken, en zoals altijd vroeg in het bedje. Mijne pols deed al een tijd moeilijk, niet echt onoverkomelijk. Echter op zondagmorgen bij het krijsen van mijn wekker kwam daar nog een licht griepgevoel bij.  Geen moed meer om uit de bedstee te komen, dan maar met een “pulle” terug het bedje in. Verplichte platte rust!

Hopelijk tot volgende zondag!

Luc

Ik profiteerde nog een dagje langer van de Oostenrijkse zon & sneeuw, terwijl Dimi, Raf & Bruno er op uit trokken met hun bike naar Gelrode. Dimi stuurde mij volgende verslag:

Op een mistige zondagmorgen en bij het vriespunt was er geen volk aan de kerk te zien voor een ritje Gelrode. Wel had Raf zijn carbonnen ros al gegeseld voor een opwarmritje tot ginder.

Aan de start gekomen had een 2de desperado van onze club zijn koffie al opgeslurpt en was Bruno klaar om uit de startblokken te schieten, gelukkig nog kunnen tegenhouden om zelf ook de plaatselijke koffie te verorberen.

Bij het inschrijven hebben ze me de 60km ‘aangeraden’, dus maar doen zeker

Echter was den elastiek van Raf & Bruno niet lang genoeg om mij op sleeptouw te nemen. De modder was van hoge kwaliteit en bracht me telkens in de achtervolging, voor Bruno en Raf was het als een mes door de boter!

Langs de mistige Demer naar de gekende paden en bossen rond de E314. De gekende bevoorrading gaf de mogelijkheid om met een extra lus de 60km te nemen of af te snijden voor de 45km. Als een oude grijsaard (of ander pleonasme) heb ik mezelf de 45 ‘aangeraden’.

Na 2:51:48 min voor 45,1km en +-2kg extra plaatselijke flora aan mijn fiets deze aan mijn stalen pk-ros gebonden om thuis lekker te genieten van de afspuitbeurt in een lekker winterzonnetje.

Het kan verkeren, zei Bredero!

Volgende week zondag 1 maart kunnen we gaan biken te Bonheiden – een redelijk vlakke rit van 25, 45 of 57km. Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde. Ik doe alvast de op en af met de bike, Raf & Bruno ook, vermoed ik.

De thuisrijders spreken een uurtje later af, om 9u00.

Slechts twee man aan de kerk… Dimi en ikzelf. Eerst nog een herstellingske aan Dimi’s voorrem, vervolgens de bikes het dak van de auto op, en hopla, naar Oud-Heverlee. Aan de start zat Bruno ons op te wachten – hij had er dan al 30km wind mee op zitten… van Raf geen spoor…

Het was een hele week min of meer droog gebleven, en de wind had ook zijn werk gedaan – natuurlijk niet kurkdroog, maar alles was wel goed berijdbaar, en zwaar baggerwerk was er ook al niet meer bij! De tocht begon rustig, met wat brede dreven door het Meerdaelwoud, maar hoe dichter we bij de taalgrens kwamen, hoe meer het op en af ging, en hoe technischer & plezanter het werd… terugkeren deden we vooral langs veldwegen, minder technisch, maar toch loodzwaar door een venijnige wind. Nog een passage door het Meerdaelwoud, waar het ook geen meter plat is, om dan nog even het parcours van de Leuvense Soudal cyclocross aan te snijden: enkele technische bulten, en dan stoempen op de laatste strook offroad, die met behangerslijm leek ingesmeerd te zijn – zó plakken dat de wielen deden!

Ondertussen hadden we ook een teken van leven vernomen van Raf: hij had te veel chocomelk gedronken de avond voordien! Geldig excuus, en dus dronken we zelf nog een Grimbergs chocomelkske om te recupereren.

Volgende week zondag 15 februari zit ik in Oostenrijk en ga ik bergop met de lift en bergaf met de ski’s… De uitrijders kunnen dan naar Schaffen voor een tocht van 25, 40 of 50km: afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde.

Zondag 22 februari ben ik hopelijk gezond en wel terug in België om een tocht van 25, 45 of 60km te gaan rijden te Gelrode – eveneens afspraak om 8u00 aan diezelfde kerk.

De thuisrijders, met of zonder Peter, vertrekken beide zondagen een uurtje later, om 9u00.

Lang getwijfeld, maar uiteindelijk toch niet naar Pellenberg gegaan… er was mij toch iets te veell regen en sneeuw uit de lucht gevallen de voorbije dagen! Dimi dacht er net hetzelfde van, en samen besloten we de thuisrijders te vervoegen… nu ja, veel volk was er niet – Stef en Johan, al de rest had geen zin, of zat in betere (ski-)oorden!

Niemand had een tochtje voorbereid… ik gaf dan maar een voorzet: Hooiberg, tussen Rijmenam en Haacht? Goed idee, zei Dimi, en hij begon te freewheelen – je vraagt je soms af waarom hij nog een GPS toestel nodig heeft? Langs ongekende paadjes en landelijke wegels reden we richting Haacht, om op Hooiberg onze techniek nog wat bij te schaven, waarna we op de Dijle-dijk wat konden recuperen om nog wat singletrack tussen de dennebomen te Rijmenam aan te vallen. Tot dan lag alles er redelijk bij… nat, maar wel berijdbaar… helaas moesten we wat velden – of beter: vijvers – doorklieven om tot in Mechelen te geraken, waar het dan begon te regenen en smeltend te sneeuwen… en van dat laatste word je niet alleen kletsnat, maar krijg je het ook nog eens ijskoud!

Als verzopen kiekens stoempten we onszelf terug richting Weerde… en om de miserie helemaal compleet te maken, kreeg ik op de terugweg naar Eppegem nog eens een lekke band… na een goede kilometer zo goed als op de velg gereden te hebben, kon ik eindelijk dat warme bad inspringen – al deed ik vrouw en kinderen schrikken met mijn oerschreeuw toen mijn bevroren tentakels contact maakten met het warme water!

O ja, en mochten jullie willen weten wat Raf en Bruno zo al uitgespookt hebben… wel, die reden gezellig naar Pellenberg met de bike, haspelden daar de langste tocht af, en reden dan ook nog eens terug! In totaal 120km, in barre omstandigheden – straffe kerels!

Volgende week zondag 8 februari gaan we nog maar eens naar de heuvels achter Leuven: met als uitvalsbasis Oud-Heverlee richt De ZoeNK voor de 16de keer een toertocht in, met de keuze tussen 25, 35, 45, 55 en 65km, met ook weer flink wat hoogtemeters! Het is nu al een hele week “redelijk” droog… hopelijk blijft dat ook zo op zondag! Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde.

De thuisrijders gaan een uurtje later op pad, om 9u00 – Peter zal er nog steeds niet bij zijn, maar dat zal hen niet tegenhouden!

De modder en nattigheid begint zijn sporen na te laten! Ten eerste: slechts drie man op het appel. Ten tweede: ons verstand begint ge-mud-washed te worden, want in al onze overmoed kozen we voor de volle 65km! En ten derde: bij de eerste klim merkte ik dat mijn derailleur wat haperde… en lap, nog geen 10 minuten onderweg, en de ketting lag al achter de cassette! Handig ook, zo van die pinnetjes aan de cassette die de ketting moeten tegenhouden… minder handig weliswaar wanneer de ketting ook achter die pinnetjes raakt! Maar kom, na wat prutswerk konden we verder…

Nu ja, verder… een paar km later zette Raf wat kracht op de pedalen, en krak… de ketting niet in twee, maar in drie! Drie amateur-mecaniciens en twintig minuten waren nodig om Raf’s bike om te vormen tot een 3-speed – Raf deed nog een poging om van Huldenberg tot Weerde te fietsen, maar na 7km alweer een krak… Véronique mocht opdraven om Raf te depaneren!

Dimi en ik gingen verder, en hoe verder we kwamen, hoe vettiger het werd – de met sneeuw bedekte paadjes die er eerst nog hard bevroren bij lagen, veranderden in glibberige glijbanen… de bike kraakte, het mannetje er op pufte, want de ondergrond was al zwaar, het aantal klimmetjes (21 – maar we hebben er eentje overgeslagen) maakte het dubbel zo zwaar! Met 58km en 950hms stonden we na meer dan 4 uur biken terug aan de wagen… Moe en meer dan voldaan!

Volgende week staat Pellenberg op het programma: 29, 39, 49 of 54km, met redelijk wat hoogtemeters… die tocht zal waarschijnlijk weer zijn reputatie aandoen als de “vettigste der vettigsten“! Ik twijfel nog tussen deze toertocht en een lokale rit, met de hoeveelheid offroad omgekeerd evenredig met de hoeveelheid water die nog uit de lucht zal vallen.

Ik stel voor dat zij die  naar Pellenberg willen om 8u00 aan de kerk te Weerde samenkomen, maar ik kan niet garanderen dat er veel volk zal staan. Voor een lokale rit spreken we een uur later af, 9u00 aan diezelfde kerk.