Luc had toch voor een praktisch examen “akkefietjes met fietsjes” gezorgd want nog maar aan de kerk aangekomen en er stond al een bike 180° op zijn kop. Een derailleurwielke van Tim zijn bike zat vast. Het is gekend dat van een XT derailleur dat het bovenste wieltje altijd stroever draait dan het onderste, en nee, die zijn ook niet gelijk. Inbussleutelke 4 erop, een klein beetje losser zetten, en klaar.

In Tom zijn achterrem daar zat meer lucht dan olie precies, veel zou hij niet remmen vrees ik en ook dat euvel kwam niet aan bod bij de akkefietjes. Trouwens Shimano remmen gebruiken gewone mineraalolie en dus geen DOT 4 of 5 zoals Avid of Formula remmen! Voor de personen die toch eens willen “bleeden” genoeg filmpjes op youtube beschikbaar zoals deze hier

• http://youtu.be/dFuwoEYvt_w – voor SLX remmen zoals den Tom zal dit niet veel verschillen
• voor een Shimano BR-M575 zoals Vincent wellicht kijk je best hier : http://youtu.be/o2c6ezHY0A4   🙄

Ik ben benieuwd wat de fietsenmaker nu weer gaat vragen voor het ontluchten! Gewoon zelf doen is de boodschap.

Na dit intermezzo wij op weg.  De meeste trouwens al in korte broek! Ondergetekende had zijn joggingbroek aangetrokken (handig tegen teken en ander ongedierte  ). Blijkbaar zijn die beestjes iets vroeger uit hun winterslaap … Ik moest wat vroeger thuis zijn dus dacht ik, waarom nog eens niet de Vossenberg in Boortmeerbeek proberen? Het was er het weer voor en ik zou op tijd thuis zijn om mijn schoonmoeder met open armen te ontvangen.  😯

Via de linkerkant van het Blosodomein trokken we verder via de Dijle naar Hever.  Iets voor het Kasteel van Hollaken liep het echter al fout. Vincent stond plat, zijn platte tube(less) in mijn rugzak, ik weer wat zwaarder, en we konden verder. Langs de Binnenbeek reden we richting Vossenberg. Die 3 hoogtemeters waren voor de 29’er iets te hoog, of ze werden gehinderd bij het bergop rijden?  😆 Zigzaggende trackjes door een dennebos op zand , meer moet dat echt niet zijn, we kregen er zelfs geen genoeg van tot Tim vond dat zijn ketting iets te lang was. Onze master van de akkefietjes Luc had het vlug gefixed, de praktische proef in het veld, geslaagd met grootste onderscheiding. Nog wat kronkels in het Steentjesbos en dan richting huiswaarts.

Volgende week moeten we op ons paasbest zijn want de voorzitter wil om 9:00 uur een photoshoot houden aan de kerk. Wordt er nog gefietst dan? Ik denk het wel!

Tot volgende week.

Peter

Na 3 (!) weken afwezigheid stond ik nog eens aan de kerk… Vanuit Oostenrijk had ‘k het goed weer meegebracht: wel nog friskes, maar staalblauwe lucht! Ideaal voor een tochtje vanuit Bertem: met Dimi en Gilles (zonder wijsheidstanden alweer een pak lichter… maar minder wijs?) de 63km aangevat.

Pittig begin, langs de gekende paadjes in en rond Bertem… daarna ging het richting Heverlee, met de even goed gekende stukken aan de brandweerkazerne. Aan de bevoorrading bleek dat iemand zich niet goed gewassen had… naast de sportdrank, het fruit en de zoete koek, konden we ons tegoed doen aan proteïentjes… door de vele vliegen willens of nillens mee in te slikken… 😕

In deel 2 mochten we vooral het Meerdaelwoud achter de kiezen steken – een pak droger dan een maand geleden… na een volgens de organisatie “gevaarlijke” afdaling – ze bedoelden waarschijnlijk “plezant” – stonden we al aan pitstop 2. Die ongewassen figuur hadden we nog steeds niet kunnen afschudden… alweer vliegen bij de vleet…  👿

Nog enkele stevige klimmetjes en “gevaarlijke” / “plezante” afdalingen in Loonbeek, Huldenberg en Neerijse, en de cirkel was rond – 63km met 800hm en 700 ingeslikte vliegen, goed genoeg om er weer in te komen.

Volgende week staat er alweer een tocht (30, 42, 52 of 63km) in Oud-Heverlee op het programma. Maar bij goed weer is het mogelijk dat we om 9u00 een WTC Verbruggelingen groepsfoto maken…

Dus…

• Indien geen verder bericht over foto: afspraak om 8u00, en dan gaan we naar Oud-Heverlee.
• Indien wél bericht over foto: afspraak om 9u00, om eerst de groepsfoto te maken, en daarna een lokale tocht, samen met de thuisrijders.
• Voor de thuisrijders verandert er dus niets: sowieso afspraak om 9u00!

Hopelijk is het duidelijk, en staat iedereen op het gewenste uur aan de kerk!  😎

Na 6 weken was het terug tijd om op de fiets te kruipen. Daarom maar direct een tochtje in elkaar gestoken waar bijna geen asfalt aan te pas kwam. Kwestie dat we direct weten hoe het gesteld is met de conditie. Laat ons zeggen dat de conditie slechter aanvoelde dan de nek, en dat op zich vond ik al positief.

Het moet gezegd, met mijn kleine wieltjes begin ik stilaan een uitzondering te worden in de groep. De 29’ers vliegen me voorbij alsof het een lievenlust is. Ik kan het nu tenminste op de grootte van de wielen steken ipv mijn niveau van fietsen  😆

We reden dus naar Nederokkerzeel maar niet via de gekende wegen. Via Eppegem, naar Houtem, daar het bos in en zo naar het witte kinderbos.  De akkers van Perk verbonden ons dan met het Hellebos. Daar had ik gekozen om langs het Hellebos te rijden ipv erin. Slechte keuze bleek later want die omgehakte bomen op een bedje van tractorsporen waren niet te berijden. Ook voor Chris leek een lekke band niet meer te herstellen en moest dus vervroegd naar huis.

Tussen Nederokkerzeel en Kampenhout was voetweg 105 helemaal vergroeid en dus ook geen optie meer  🙄  Dan maar via het Liesbethbos, Steentjesbos en Moorbos terug naar huis. Zalig lenteweertje, bosanemoontjes, sneeuwklokjes en krokussen. Meer moest dat echt niet zijn. Alleen een paar grotere wielen misschien??

Volgende week verwachten ze pas echt lente, alhoewel ik thuis wat volk verwacht – schoonmoeders en zo :-). Misschien kijk ik dus voor een kleiner tochtje en zorg ik dat ik terug thuis ben om 11:30. We zien wel, zoniet stuur ik de gpx file naar onze ondervoorzitter  😀

Tot zondag … wellicht.

Een acute opstoot van buikgriep hield mij voorbije zondag van de fiets… Jammer genoeg beschik ik nog niet over een exemplaar zoals op de foto, dus terwijl enkele andere Weerdse bikers door het Hageland aan het cruisen waren, onder een zeer vroege eerste lentezon, lag ik op mijn kin te kloppen in de zetel… het voordeel is dan weer dat ik de tijd had een kalender in elkaar te steken voor de maanden maart en april.

Volgende week kan ik er – weeral – niet bij zijn.  😥  Het is  krokusvakantie, en dan ga ik op zoek naar het witte goud (behoorlijk zeldzaam dit jaar), maar terwijl ik mij in gezelschap van vrouw en het klein grut de Oostenrijkse hellingen op laat trekken om er dan weer vrolijk af te glijden, kunnen jullie altijd gaan biken in het biljarttafelvlakke Bonheiden! Afspraak zondag 2 maart om 8u00 aan de Weerdse kerk.

Tenzij de terugreis langer zou duren dan verwacht, ben ik zondag 9 maart hopelijk wel weer present, voor een tochtje in Bertem – ook weer afspraak om 8u00.

De thuisrijders kunnen hopelijk/eindelijk weer Peter in hun rangen sluiten, en vertrekken op beide zondagen een uurtje later, om 9u00.