Toch weer heel wat bikers aan de kerk in Weerde. Alleen Elie liet nog wat op zich wachten maar kon dan aansluiten bij de rest. En nee, er werden geen 2 groepkes gevormd. De tocht ging over Berg, naar Nederokkerzeel, en dan wou ik eens zien hoe het Silsombos er bij lag… foute keuze, niet te berijden maar toch: doortrekken/ploeteren/wandelen. Gladde bemoste balkjes op drijfzand en modder, ’t is eens iets anders. Blijkbaar waren er nogal valpartijen in de achterste gelederen, en Elie vond het een aanslag op het materiaal. Ja dat is het wel eigenlijk maar zo zit MTB nu eenmaal in elkaar, dacht ik. Niet?
Van daaruit ging het richting Meerbeek waar het Eikenbos op een helling op ons wachte. Ook met moeite te bereiden, klouteren dan maar. Bladeren, modder en een fikse helling, zalig voor een zondag :-). Bergaf dan maar richting Everberg / Kortenberg met zijn Plantsoenbos, prachtig is dit daar. Daarna was het alleen maar bergaf, richting Weerde. Het GPS spoor vind je hier.
Volgende week ga ik eens mijn verantwoordelijkheden verleggen. Er komt namelijk een jonge juffer van 23 proeven van het MTB’en. Ik ga dus een klein traag tochtje in elkaar steken, kwestie van de dame niet direkt rechtsomkeer te laten maken. Ze heeft dus nog nooit op een MTB gezeten … Wie goesting heeft mag meerijden natuurlijk, maar het zal traaaaag en kort zijn, zo’n 20 km (tenzij ze mij volledig gaat verrassen natuurlijk). Er zal wel een ander slachtoffer de roedel op sleeptouw nemen zeker?
Groeten,
Peter.
Ik had het hier vorige week nog over de Antwerpse koerskonijnen, die we zeker zouden tegenkomen in Zoersel … en we hebben ze gevonden – allee, ’t is te zeggen, den Dimi had zo’n koerskonijn in de gaten gekregen en schoot erachter als een windhond achter het aas! Na 2 uur en 10 minuten zat het er al op! We hadden er eigenlijk niet veel van verwacht, maar de mannen van Zoersel hadden toch een leuk tochtje in elkaar weten knutselen – eigenlijk een opeenvolging van speelbosjes waar het draaien en keren was, met elkaar verbonden door wat asfalt en brede onverharde paden. Dankzij de zandgrond ook redelijk vrij van modder, al leek het hier en daar alsof er iemand aan uw zadel aan het hangen was…
Volgende week zondag 22 december trekken we naar Asse om te gaan X-Mass mountainbiken, en dit 18, 32 of 42km lang. Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde.
De thuisrijders kunnen dus ofwel met Peter mee, voor een trage rit met schoon volk, ofwel onder leiding van een andere Grote Smurf op pad – afspraak om 9u00 aan de kerk.
Efkes nieuw bandje er in en we konden weer samen verder. Maar sommige “alfareu’s” hadden tijd in te halen precies, en reden hun eigen koers maar verder. Bij de eerste splitsing was het weeral prijs, ik reed naar rechts, Kathleen “stood by her man” en keerde terug, en toen waren we met 4. Voor mij geen probleem maar een klein overleg op voorhand ware handig geweest. Iedereen mag voor mij rijden zoals hij wil, hoe snel of traag hij wil, maar duidelijke afspraken maken, beste vrienden. Ik begrijp dat dit met 15+ man moeilijk wordt maar aan de kerk moeten we misschien afspreken wie wat doet. Op de “poef” rijden, een uitgestippeld toerke rond de kerk, of mee met de wolven 😉
Den Dimi nog een SMS gestuurd, maar ze waren al gaan vliegen, toen ik om 8u12 dan toch aan de kerk verscheen… geen andere laatkomers, dus ik meteen door naar Tervuren, voor de 
Het langste toerke was 50km – niet zo veel, maar hoewel er nauwelijks echte baggerstukken in zaten, lag ’t er toch lekker zwaar bij en hadden de mannen van Vossem +/- 800hm’s bij elkaar weten sprokkelen… door een sluimerend virusje in de neus, voelde ik mij verre van fris en ging de hartslag bij elke klim meteen de hoogte in… om daar ook veel te lang te blijven… ’t was op de tanden bijten dus! 👿
Zonder verdere miserie (dacht ik) de eindstreep gehaald, al vond ik wel dat er een vreemd slagske in mijn wiel zat. Ferm wintertochtje, daar in en rond Tervuren, veel en soms steil klimwerk, enkele mooie afdalingen, en een vlotte organisatie met veel volk.
