Door de Weerdse bierfeesten is het de voorbije week maar kalmpjes geweest met die Weerdse bikers… ieder deed een beetje z’n eigen ding.

Ik trok bijvoorbeeld naar de Condroz – kent u dat nog? Wat ik nog van de lang vervlogen aardrijkskunde lessen onthouden heb, is dat het een plateau is waar de Maas en zijn zijriviertjes diepe en scherpe dalen in hebben uitgesneden… De voorbij week ben ik er eenzaam en alleen gaan biken (in Andenne en Anhée)… en dat van die diepe dalen is niet gelogen! Alleen moet je er ook weer uit geraken, uit dat dal… twee tochtjes met meer dan 1600hm, ’t was de moeite!  😯

Dimi hield het bij een ritje dichter bij huis:

“Na een bewogen start van het weekend met de Weerdse bierfeesten hebben we de nodige (overtollige) calorieën verzameld. 😛  Dan kan je enkel deze terug verbranden, is het nu uit schuldgevoel 😕 of uit plichtsgevoel?

Op een verlate ochtend dan maar vertrokken naar Mechelen voor de UCom2Bike tocht georganiseerd door P&G. Infietsen tot daar en dan maar inschrijven voor de lange afstand, 75km. 👿 Maar… er hangt al héél de week een magisch getal in de lucht “44”. Het is een snel parcour met veel velden en veldwegels met bevoorrading aan het kanaal Brussel-Willebroek, niet ver van de brug van Humbeek.

Bewegwijzering rood is MTB, groen is cyclorenners. Dus daar de rode pijl terug gevolgd, met als feit dat dit terug richting P&G leidt en we alsdaar na enkele uren aankomen. Die kilometrique is echt kapot, weer 44km op de teller!  👿 Dan terug een kleine lus van 20km ingelegd: we komen dan uit met heen-terugrit, toertocht en extra lus op 8km + 44km + 20km is …. déjà-vu gevoel!

Ik kan maar één ding besluiten, ga als de bliksem naar je krantenwinkel en vul een kansspellot in en zeker nummer 44!

Nu draaien we weer op volle kracht: Raf rijdt op dit moment de LCMT, een vierdaagse in de Ardennen, en Dimi en ik daverden gisteren over de boomwortels Les Cimes de Waimes op & af! Op de beruchtste cimes, de skipiste van Ovifat, werden we zelfs gefilmd: filmpje Bart – filmpje Dimi.

Als je morgen, zondag 12 mei dus, niet met KWB Weerde op fietstocht bent, dan kan je nog altijd met Dimi en mij mee naar Overijse, voor een tochtje van 25, 35, 50, 60 of zelfs 65km. Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde.

Wat een leuke verrassing om terug de Jos en Denis te kunnen begroeten aan de kerk te Weerde! De ene had wellicht de winter doorgebracht in een sporthal, terwijl de andere stiekem had liggen trainen tijdens de week 😆
Dus over fysieke condities en zo, dat kan je alvast niet meer gebruiken als excuus!

Het tochtje ging deze week richting Veltem Beisem, waar ik nog een onontgonnen stukje bos had gevonden. We moesten dan wel eerst het slijk van het Silsombos trotseren en mijn schoentjes zullen het geweten hebben. Tot aan het scheenbeen in de blubber! Volgens de Ronald heb ik aandelen in dit bos 🙂 Ok, ik geef toe, ik vind het daar een mooi stukje natuur, en we moeten zeker nog eens de aanpalende Molenbeekvallei proberen in de toekomst!
Het Kastanjebos daarentegen maakte veel goed, houtsnippers van begin tot einde. En toen voelde ik het al, mijn achterband bleef lossen, zelfs na een dubbele stop voor wat pompwerk, het mocht niet baten. Na een gevecht met een norse X-King, konden we verder. Echter na het kasteel van Buken stonden we voor een gesloten poort … Nog eventjes door het Liesbethbos in Kampenhout en dan zoef naar de chouffe :roll
Daarna te voet naar huis, want ik stond terug plat. Ik had nochtans niets gevoeld in mijn buitenband …

Volgende week zijn het bierfeesten, en daarom wordt er de zondag eens NIET gereden. Vraag me niet waarom, ik zou het begod niet weten …

Tot binnen 14 dagen dan maar.

Peter

Als je denkt dat mountainbiken vermoeiend is… ga dan eens met twee dolenthousiaste kinderen naar Disneyland Parijs! Geradbraakt ben ik – d’r zijn geen andere woorden voor…

Door mijn afwezigheid stond Dimi blijkbaar alleen aan de kerk, maar hij was toch zo vriendelijk om het volgende verslagje te maken:

Wie rijdt er mee naar Opwijk om de MTB tocht van Straf in Bergaf te gaan rijden?
Ine mine mutte is de baas, ik sta er alleen dus ben ik lekker eigen baas. Ter plaatse gekomen kunnen we genieten van een kidstoer 15km, 30km, 40km, 55km, 65km tot 100km ‘sjeizen’.
Ine mine mutte, ik kies voor de 55km, ni teveel hooi op me vork nemen.
Na smooth inrijden toch op toerental gekomen en de toerenteller liep mooi mee, ook geen slijk en modderrace als vorig jaar, dus dacht de laatste lus van de 65km als bonus te doen.
MAAR wat blijkt aan de kerktoren dat mijn kilomètrique kapot was, slechts 44km!?
Dan maar nog een kidstoer als extra op de middenste plateau geserveerd!
Dus na wat plezier kom ik aan 44 + 15 is …. euh …… 2DE ZIT !!!!

Komende zondag 5 mei 2013 gunnen we de friet- en hamburgerbakkers van de Weerdse Bierfeesten een ochtendje uitslapen… geen afspraak aan de kerk dus.
Op zondag 12 mei kan je op verplaatsing met ons mee naar Overijse (tochtjes van 25-35-50-60km) – afspraak om 8u00. Rij je liever thuis: afspraak om 9u00!

Zondagmorgen, 21 april, de zon schijnt, maar de thermometer wijst 4 graden aan! Dan toch maar weer een runnersbroekske boven mijn zeem. De natuur heeft echt wel kuren. Boshyacinten, ik weet niet of ze blauw zullen staan van de bloemekes of eerder van de kou. Ik denk eerder het laatste. De Luc zal ze wel geteld hebben zekers?
Aan de kerk, veel communicantjes en hun ouders in hun nette pakjes, maar je ziet zo dat ze liever een dikke jas hadden aangetrokken. Soit, noblesse oblige of wie wil mooi zijn moet ook wat afzien 😉
We hadden de keuze, ofwel de TT van Haacht meerijden, ofwel richting Leest bollen. Na een spelletje steen, schaar, papier, (vuur, bliksem, slang, spons, water, draak, duivel, mens, wolf, boom, lucht, pistool) werd beslist om het bij Leest te houden, en het te bezegelen met een pint bij de KWB in Zemst. Iedereen tevreden en de voorzitter daarbij ook zijn plicht gedaan!
Den Dimi had na zijn capriolen op een ladder, besloten om mee te rijden met de “kerkgangers”. En Luc was daar maar al te blij mee want bij ieder stukske onverhard koos hij het hazepad, om samen met den Dimi een duel (voor een bak bier?) te beslechten op het terrein. Wie er gewonnen heeft? Dat weet ik niet hé, ik bengelde vanachter :-). Misschien een semafoon meebrengen de volgende keer? Of blijven trainen?
Waar het vorige week nog boterzacht was onder ons zitvlak, was het nu beenhard in de akkers van Leest en omstreken. Ei zo na had ik bij een inhaalmanoeuver de Ronny van zijnen velo gereden, dat bleef maar dabberen met bijna een Stibarke tot gevolg.
Voor de rest, een gewoon tochtje waar de gemiddelde snelheid iets hoger lag dan normaal. Volgende week, verwachten ze ongeveer dezelfde temperaturen maar dan zonder zon (die hebben we trouwens ook niet gezien).
Tot dan.

De tocht zit er weeral op. Schol Dimi … en nog eens bedankt voor het rondje bier 🙂

Peter
Geplaatst met WordPress voor Android en WordPress voor PC’s 🙂

Eenzaam en alleen, in alle vroegte, vertrok ik naar Tangissart, om daar de 17de Trace d’Hez te gaan rijden. Wegens tijdgebrek geen deelname aan de gechronometreerde afstand van 71km, dus maakte ik er maar een rustige klimtraining van – 51km met iets meer dan 1000hm!

Net als vorig jaar was het weer een prachtige tocht: in een andere richting, enkele nieuwe stukken, veel offroad, slechts af en toe een veldwegje en vooral veel singletrack in het bos, een paar pittige klimmetjes, en wat leuke en snelle afdalingen – dit alles met als surplus een passage langs de abdij van Villers-la-Ville, om ook de ogen even de kost te geven. En dan hebben we het nog niet over de zéér rijkelijke bevoorradingen gehad, waar een Wakkerzeelse mattentaart bij verbleekt: zout & zoet, fruit & koekjes, taart & gebak, alles was er in overvloed!

Het was een waar plezier om daar te mogen rijden! Hopelijk staan we hier volgend jaar weer aan de start, maar dan met wat meer volk, en wie weet voor de chrono?

Bart

 Volgende week zondag 28 april bieden we jullie de keuze uit…

• …een toertocht te Opwijk, om kilometers te vreten (afstanden van 30 tot 105km): afspraak om 8u00 aan de Weerdse kerktoren (maar zorg alvast voor eigen vervoer want ik zit een weekend in een pretpark nabij Parijs)
• …of een tochtje rond de kerktoren: afspraak om 9u00 aan diezelfde kerk

Ze hadden mooi weer en een echte lentedag voorspeld, dus trokken de “ronddekerktourkesrijders” naar de heuvelkes van Everberg. Moest het nu een korte broek of een lange broek worden, voor de doornen in het Hellebos toch maar gaan voor een licht overtrekske. En daar was vooral Kathleen en ondergetekende wat blij mee, want privépaadjes in het Hellebos zorgden al voor een eerste afstap 😯

Ik wou via Sterrebeek naar het Hogenbos, want dat was eerder nog niet verkend geweest. Minder hoogtemeters, maar oh zo mooi, vooral met tapijten vol witte Bosanemoontjes! Volgende keer toch maar eens een fotoke trekken! Vandaar ging het richting Meerbeek waar het volgende bos op de agenda stond, het Eikenbos. Daar was het sleuren door een mix van leem en modder, alleen met spikes door te komen denk ik dan

Na het Eikenbos, het Terbankbos, waar onze Luc ons nog eens zou demonstreren hoe we bergop moesten rijden. Aangejuigd door het (iets) jongere geweld trapte hij zonder verbleken alleen naar boven … sterk, heel sterk. Nog even het Silsombos meepakken en dan naar huis, want het was tijd dat ik thuis was. De laatste 5 km waren er precies te veel aan. Drinkbus leeg, licht uit … we weten weeral dat we aan onze fysiek moeten werken.
Al bij al een geslaagd avontuur en voor herhaling vatbaar. Als de Luc al nieuwe paadjes heeft ontdekt dan zal het wel ok zijn geweest. Tot volgende week, ergens aan een toren, 9:00 uur.

Ooit al de man met de hamer tegengekomen? Ik nu wel! Een beetje figuurlijk… maar vooral zéér letterlijk… maar daarover later meer…

Voorbije zondag trokken we met z’n drieën naar Rillaar: Raf met de fiets tot ginder, de rest met de auto. Dimi zal er enkele weken niet bij zijn… een val van de ladder houdt hem uit het zadel – maar Jimmy is een waardige vervanger  🙂

Om de marathons in mei en juni wat voor te bereiden kozen Raf en ik voor – inderdaad – de marathonafstand van 78km, Jimmy liet die extra lus van 20km links liggen, en koos aan de 1ste bevoorrading voor de kortere afstand.

Het moet gezegd worden: de Rillaarse bikers hadden tijd en moeite gestoken in hun parcours! Natuurlijk veel pittige klimmetjes en leuke singletrack die we al kenden uit één van onze vele tochten in deze streek, maar mooi in elkaar gepuzzeld en aangevuld met enkele tracks op privéterrein die de nodige stuurmanskunst vereisten – slechts zelden kom je op een tocht in Vlaams-Brabant afdalingen tegen waar je je traag en precies door de haarspeldbocht moet wringen!  😕 Bovendien was alles goed berijdbaar, op enkele korte natte of modderige stroken na, en was het eindelijk korte-broeken-weer 😎 – en toen de zon er tegen de middag doorkwam zelfs korte-mouwen-weer… maar die lagen helaas nog thuis.

Maar ik ging het hebben over de man met de hamer… Raf ontsnapte eraan, maar zo’n 10km voor ’t einde begon bij mij de vermoeidheid toe te slaan… en daar stond hij dan: de man met de hamer, in ’t echt! ’t Is te zeggen: een oude kerel (ja, nog véél ouder dan Luc 😛 ) met een wandelstok, die al van ver begon te roepen dat een nochtans duidelijk afgescheiden paadje tussen zijn tuin en die van de buren géén openbaar paadje was! Zijn stelling zette hij kracht bij door tijdens de passage langs dat paadje een tik uit te delen met z’n wandelstok op mijn hoofd en schouders! Gelukkig dragen we een helm… maar toch: bij het ontweken van de wandelstok, schiet ik uit de klikkers, en die onverwachte beweging doet de dijen in een kramp schieten! De man met de hamer dus – letterlijk en figuurlijk… en dan moesten we de konijntjesberg nog eens over!

Eind goed, al goed, zonder verdere schermutselingen de finish gehaald, en nog even zitten nagenieten op het zonnige terras, en dan weer huiswaarts om voor het eerst dit jaar mijn oerinstincten boven te halen en een stukske vlees op de gloeiende kolen te smijten (voor de slechte verstaander: met een rooster tussen het stukske vlees en de gloeiende kolen).  😎

Volgende week zondag 21 april is er een toertocht in Tangissart (Waals-Brabant, naast Genappe): een zeer mooie tocht van 31, 51 of 71km (die laatste afstand ook als chrono te rijden), met héél wat hoogtemeters! Ik ga er alvast naartoe, maar vertrek zéér vroeg (iets na 7u00) omdat ik op tijd terug moet zijn voor een familiefeest. Zoals je aan het begin van dit bericht kon vernemen, is Dimi enkele weken buiten strijd, en zal Raf zal er zondag hoogstwaarschijnlijk niet zijn – heb je zin om te gaan, kom dan om 8u00 even langs de Weerdse kerk, maar zorg in elk geval voor eigen vervoer want de kans is klein dat er nog gegadigden zullen staan.

Of je kan gewoon met de thuisrijders meerijden: naar goede gewoonte, afspraak om 9u00!

De winter zit er eindelijk op, de modder is bijna helemaal opgedroogd: geen excuses meer om de bike op stal te laten!