11mrt/13

Het betere ploegwerk

Voorbije zondag trokken de Weerdse bikers nog eens de taalgrens over… Grez-Doiceau was the place to be! Maar eerst even terugspoelen naar zaterdagavond: drie bikers behaalden met goed ploegwerk een mooie 20ste plaats op De 15de Zonnewijzer kwis, en inspecteerden na afloop nog even het KWB lokaal… “Tot morgen, hé!” – “Jaja, zeker!“, riepen ze nog aan den toog tegen elkaar… 👿

Resultaat: zondagochtend, zes uur later, stonden slechts twee van de drie aan de kerk (zijnde Dimi in ikzelf) … gelukkig was daar Bruno om onze ontbrekende locomotief te vervangen! 🙂

De lente die vorige week even was komen piepen had zich al lang weer verstopt: daar stonden we weer in de ijzige kou, de gure wind en de sneeuw! En de tocht zelf, wel die hadden ze beter “Les Boucles des 5 Types de Boue” in plaats van “5 Rivières” genoemd! De vlot berijdbare paadjes waren schaars, en maar al te vaak moesten we van de fiets om hem voort te duwen… met een gemiddelde van 13km/u, en nog geen 42km op de teller, stonden we na drie uur van het betere ploegwerk (maar dan van een andere soort ploeg) weer aan de start… dromend van zonnigere tijden. 😕

Hopelijk breken die tijden volgende week al aan: dan trekken we naar Oud-Heverlee, voor de 28ste (!) SVK Vriendentocht. Tochtjes van 40, 53, 62 en 73km hebben ze daar in de aanbieding. Ikzelf zit in de Franse alpen om een laatste keer deze winter van de bergen te glijden, maar Dimi en/of Raf zullen wel aan de kerk staan. Tot zondag 17 maart, om 8u00, aan de kerk te Weerde!

05mrt/13

Eindelijk lente!

De thuisrijders: Erps-Kwerps en terug
Ja ik geef toe, het was al weer een tijdje geleden dat die tweewieler van stal werd gehaald. De laatste tijd waren het meer 2 latten ipv 2 wielen, daar moet je minder op stoempen om vooruit te geraken, als je een helling hebt tenminste! Afin, de lente was zachtjes aan de voordeur aan het kloppen dus meer dan tijd om nog eens een tourke in elkaar te steken. Als ik zo al mijn kaarten en tracks bij elkaar scharrelde waren er waarempel nog een paar spots die we nog nooit gedaan hadden, en die zelfs in vorige edities van de Hel op de kaart stonden. Het Floordambos, een mooi stukje natuur met houten paadjes en heel wat buizerds in de streek! Zelfs een eekhoorn kwam ons goeidag zeggen. De beestjes waren duidelijk uit hun winterslaap.Dus het werd een tochtje via Houtem, zo naar het Floordambos, Steenokkerzeel, Nederokkerzeel, Erps-Kwerps en via Berg en het Hellebos terug naar huis. Ik vond het zelfs nodig eens te voelen hoe nat het water in het Hellebos wel was 🙄

Ik had gedacht toch meer asfalt in dat tourke te steken maar blijkbaar was meer dan 80% onverhard, en dat was nog zacht uitgedrukt. Jan, de papa van Kwinten, vond het best goed zo en had zin om dit nog eens te doen. Ik had echter niet begrepen dat hij DIREKT nog eens dat tourke wou doen! Misschien moeten die profi’s hem eens op sleeptouw nemen 😉

Na een paar Chouffekes terug huiswaarts en als een blok in de zetel in slaap vallen. Zo heb ik mijn zondagen graag 😕

Volgende week stond Oostenrijk op het programma, maar wegens omstandigheden gaat dit feest niet door, dus wordt het terug stoempen met de vélo.

Tot volgende week!

Op verplaatsing: Winksele
Jaja… eindelijk lente! Maar de winter heeft z’n sporen na gelaten! En de tractors en quads ook een beetje… dit alles om te zeggen dat het parcours te Winksele geen lachertje was! Met vijf Weerdse bikers (nu ja, eigenlijk vier + ene vroege vogel die er alleen vandoor was) trokken we naar Winksele: eentje met de wagen, de rest met de fiets – en jawel, drie man op een fiets uitgerust met GPS, en toch nog een omwegske maken… 🙂

De mannen van Winksele hadden alles uit de kast gehaald: zowat elke helling die er in hun wijde omgeving te vinden is, hadden ze in de tocht gestoken, gekruid met hier en daar een technische moeilijkheid en op het einde zelfs een heus fun park!

Mooi tochtje dus, maar de 800 hoogtemeters, de dooiende & plakkerige ondergrond en door tractors & quads stukgemaalde veldwegen maakten van de 55km een zware dobber… En dan moesten we nog met het véloke naar huis: lekker vermoeid, met 102km op de teller thuisgekomen! 😯 Het snoeiwerk in de tuin hebben we wel moeten uitstellen naar volgende week! 😎

Volgende week trekken de profi’s de eerste keer dit jaar de taalgrens over: in Grez-Doiceau gaan we de 7ième Boucle des 5 Rivières rijden – dat zijn dus boucles van 25, 35, 45, 50 of 55km, met bijna 900hm voor de langste boucle! Afspraak zondag 10 maart, 8u00 aan de kerk te Weerde – to come in “korte broek”, or not to come in “korte broek”, that’s the question!?

27feb/13

Droog!?

Jaja, ik had droog weer beloofd in mijn vorig bericht… maar tot mijn eigenste grote verbazing lag er zondag weer maar eens een wit tapijt! Koppig als we zijn 😯 trokkken we toch naar Gelrode – Raf & Bruno met de fiets, Dimi en ik (altijd al iets minder zot geweest)met de wagen.

De eerste kilometers langs de dijk werden snel & veilig afgehaspeld… maar in de afdalingen voor de eerste bevoorradingsstop was het goed schuiven: Raf het veld in, Bruno een duik naar rechts, mijn voorwiel onderuit… 😕 Tja, zo’n wit tapijt is wel schoon, maar niet altijd handig!

Na de pitstop kozen Raf, Bruno & ik kozen voor het extra lusje van  de 60km: dat was dan weer uitstekend bereidbaar – het was dan ook niet glad gereden door de grote hoop! Dimi, een beetje moe door het rijden op een gehuurde fiets met 0,5 bar in de sloffen, reed meteen door naar de stal.

Bij de tweede stop kregen we een vanille jenever aangeboden – mét extra vanille  8-): Raf en Bruno beginnen daar blijkbaar van te steigeren, want in geen enkele klim kon ik hun wiel houden… dat komt er natuurlijk van als je gewoon geworden bent om bergop te gaan met een zetellift. Na een dikke drie uur zat iedereen op stal, en konden we nakaarten bij een donkere Leffe (uit goede bron vernomen dat het bij Raf & Bruno ook nog enkele Orvallekes geworden zijn na aankomst te Weerde).

Voor de komende dagen beloven die van ’t weer alweer droog weer (eerst zien en dan geloven), en dan trekken we naar Winksele, waar Velosport Herent ons ritjes van 25, 45 of 55km voorschotelt, met de nodige hoogtemeters (’t is nodig)! Afspraak zondag 3 maart, om 8u00, aan de kerk te Weerde.

Tot slot, kijk ook nog eens naar onze kalender: het programma voor de lente staat er in volle glorie te blinken! Zoals je kan zien trekken we vanaf april heel wat vaker de taalgrens over: meer hoogtemeters, en dus meer uitdagingen… als de weersomstandigheden het toelaten, natuurlijk.

18feb/13

Logistiek probleempje…

Omdat er een aantal bikers nog op verlof of nog maar net terug was, en er een logistiek probleempje was, werd er op de laatste nipper besloten de tocht te Schilde te laten voor wat ze was, en een lokaal tochtje in te lassen… door een late afzegging wegens ziekte werd dat een eenzaam ritje op de weg – maar geen erg, niets beter om de zware benen los te rijden na een lange autorit de dag ervoor.

Soit, na een weekje Winterberg, ben ik er weer klaar voor om jullie mee te tronen naar Gelrode, voor een tochtje van 25, 45 of 60km over de Hagelandse heuvels! Naar het schijnt zou het deze week niet meer regenen: het zou dus wel eens een redelijk droog ritje kunnen worden onder een waterig winterzonnetje – komt dat tegen, zeg! Dus, geen reden meer om de afspraak op zondag 24 februari om 8u00 aan de Weerdse kerktoren te missen! Logistieke problemen zullen er alvast niet zijn.

04feb/13

De calvarietocht

Terwijl KWB Weerde in La Bresse in hopelijk goede omstandigheden van de bergjes aan het glijden was, trokken voorbije zondag drie Weerdse bikers op calvarietocht – ofte: een zware tocht, lastige klus – naar Pellenberg.

De lastige klus begon al met het passen van drie sportzakken, twee niet-gebruikte kinderzitjes en één fiets in de autokoffer – maar die karwei kregen we na wat puzzelwerk toch geklaard…

Bij het parkeren van de wagen vroeg een Pellenbergse autochtoon of we een koers kwamen rijden… tja, ’t is moeilijk bescheiden te blijven wanneer je er zo afgetraind uitziet als ons  😎

Met gestreelde ego’s vertrokken we in Pellenberg vanaf Het Hoogste Punt – makkelijk begin dus 🙂 … naar beneden, namelijk. De eerste klim volgde echter meteen, en prikte al onze dromen alweer stuk: het zou een stevig tochtje worden!

Het mag wel gezegd worden: de mannen van Pellenberg hadden hun parcours duidelijk goed opgebouwd en aangepast aan de weersomstandigheden! De paadjes rond de Chartreuzenberg waren zeer goed berijdbaar, mits een goed paar klimmersbenen, en alleen in het veld moest je zo nu en dan even uit de pedalen om met de voeten bij te sturen. Zelfs het Calvariebos te Lubbeek lag er goed bij – al bleef die tweede klim pijlrecht omhoog een lastige klus!

De laatste kilometers, eerder vlak, werden door de venijnige wind ook een lastig karwei… en dan moesten we natuurlijk nog terugkeren naar Het Hoogste Punt… Maar kom, meer dan 50km in de benen en geen druppel regen of vlokje sneeuw gevallen- ’t was alweer een tijdje geleden.

Volgende week bezoeken we onze collega’s van MTB Club de ZoenK te Oud-Heverlee, om hun 14de toertocht te gaan rijden: in het uitgebreid aanbod van tochten van 25, 35, 45, 55 of zelfs 65km vindt iedereen wel zijn goesting! Afspraak zondag 10 februari 2013, om 8u00 aan de kerk van Weerde. Ondergetekende zal niet op afspraak zijn wegens een skivakantie te Winterberg – maar Dimi of Raf zullen de geïnteresseerden wel opvangen!

Zoals (bijna) altijd rijden de thuisrijders ook een tochtje: zij spreken af om 9u00, aan diezelfde kerk.