Voor de mensen die niet echt mee zijn, Tom rijdt nu als eerstejaars MTB bij de nieuwelingen, en dit zowel in Vlaanderen als Wallonië. Tussen het groot geweld dus!
Zijn entree heeft hij zeker niet gemist met telkens een 4de plaats!
Proficiat Tom, en straks komt die podiumplaats er zeker! 😛

Uitslagen van de voorlopig gereden wedstrijden in 2013:

• uitslag 31 maart ’13 : Pepingen
• uitslag 24 maart ’13 : Thieusies
• uitslag 16 maart ’13 : Ottignies

Enkelen citaten die van het web werden gehaald, en dit mbt de gereden wedstrijden :

bron > Joren Alleman na Ottignies : “De eerste ronde reed ik in vijfde stelling samen met Tom Van Ingelgom en Emiel Verhulst. Toen Tom plots een versnelling plaatste moest ik passen en even later moest ik ook Emiel laten rijden. Ik besloot mijn eigen tempo aan te houden en zo reed ik als zevende over de meet.” 

bron > Mountainbike.be schreef het volgende na Thieusies : “In de nieuwelingenwedstrijd trok Louis Jamin aan het langste eind. Remy Cara en Pierre De Froidmont zorgen voor een volledig Waals podium. Met een vierde plaats maakte eerstejaars Tom Van Ingelgom, vorig seizoen vaak dominant bij de oudste aspiranten, een meer dan geslaagde entree.”

bron > Joren schreef het volgende na Pepingen : “Intussen was Tom Van Ingelgom
ook komen aansluiten en Leonard Van dessel hing eveneens in mijn wiel.  We hingen terug op korte afstand van de koplopers en in de 2de ronde reed ik op de
weg opnieuw het gat dicht op de kopgroep.  We hingen terug met 7 samen bij het ingaan van de volgende ronde. De Zwitser Jacobs nam het commando over en probeerde het tempo in de lucht te jagen. Opnieuw had ik het moeilijk om aansluiting te houden. Met z n drieën waren ze aan het wegrijden ( Jacobs – Niels Derveaux en Andries Baert) . Op korte afstand volgde Stijn Siemons en Tom Van Ingelgom en dan op een handvol seconden zat ik in het derde groepje met Leonard Vandessel in  m’ n wiel. We speelden zowat haasje over , maar kwamen geen meter dichter bij het groepje Stijn en Tom.”

Je kan op de linken klikken voor het volledige verslag van die mannen 😎

Foto’s kan je ook hier bekijken : foto’s

Na weken van sneeuw & modder, eindelijk nog eens een droog weekend – weliswaar koud, maar als het zonnetje kwam piepen, best te doen! Weinig interessante tochtjes op paaszondag, dus stelde Dimi voor om Weerde – Holsbeek – Weerde te rijden.

Geen andere gegadigden om 8u00 aan de kerk, dus Dimi en ik onder ons twee op stap. Zou het aan mijn vroege 1 aprilgrap gelegen hebben (alsof ik niet zou weten dat men bij het veranderen naar zomeruur de klok één uur vooruit draait 😈 ) of had de kortere rit onder deskundige leiding van Luc meer succes?

Weerde – Holsbeek – Weerde, dat is 25km opwarmen langs de vaart, het 35km lange MTB parcours te Holsbeek rijden – met de nodige klimmetjes en een paar leuke afdalingen – en dan de conditie aanscherpen (of op de proef stellen?) door nog eens 25km terug te bollen (met tussenstop bij een Wespelaarse bakker om een mattentaart naar binnen te werken). Lang geleden dat de paadjes er zo goed bij lagen: ’t is een leuke, lange & rustige rit geworden – meer dan vier uur genieten op de fiets, niet te veel kuiswerk, en dus meteen klaar om onze paasmenu naar binnen te werken!

Volgende week zal er ook weer alleen een thuisrit op het programma staan, maar omdat het zaterdagavond wel eens laat zou kunnen worden, vertrekken we met z’n allen om 9u00! Naar waar & hoe ver, dat zou wel eens zaterdagavond bedisseld kunnen worden…

Beste bikers,

dat de Peter niet onder de Heilige toren ging verschijnen wist ik al, die kerel waagt zich aan lange-termijn weersvoorspellingen, en krijgt dan een koude douche! De Chris had zich blijkbaar van rijwiel vergist, ook een schoon exemplaar weliswaar, maar te krom van stuur. Dus keken een tiental paar ogen ” bamby-gewijs” mijn richting uit. Met de goede raad van onze’n ” baas”, en omdat zijn ega op onze toertocht enkel met den otto mag rijden kozen we voor onze 45 km.

Den Dimi had zijn “stalen ros met ervaring” doorgespeelt aan een andere berijder. Dus een nieuw manneke meer, goed 20 km meegedraaid, maar dan zijn voordeur niet voorbij geraakt. Toch een goed begin!

De schrik voor een slijk parcours was niet nodig, meestal goed te doen. Voor de gekende slechte stukken weten de “kenners” wel een omwegje. In het bloso-domein konden we op het ritme der doedelzakspelers het strand rustig aanvatten, en mannen het is ” stoempen” hé. Anders dan de speed-bootjes met afstandsbediening en blijkbaar op “duracel”!

Voila mannen, de groeten en tot de volgende.