| Op verplaatsing… |
| Ondanks een cantus-met-Hopus-bier op vrijdagavond, en een veertigjarigenfuif op zaterdagavond, stonden er voorbije zondag toch al meer bikers aan de kerk – een toename van 50%, zoals een slimmerik opmerkte… Onze veertigjarige was er echter niet bij… ouderdomstekenen? 😉
Eerst met de wagen naar Schoten, het groene Antwerpse achterland, en daar aangekomen nog wat lucht in Johans band ge-“Schoten”, en we konden op pad: twee Weerdse bikers voor de langste afstand, eentje voor de kortste… Een paar leuke singletracks waar we ons crosserhart aan konden ophalen, maar vooral veel lange, rechte en brede paden – weeral kurkdroog – en geen enkele hoogtemeter… Het mag dan ook geen wonder heten dat de cijfers 7 en 3 (niet noodzakelijk in die volgorde) af en toe tesamen op de snelheidsmeter te voorschijn kwamen! 😎 Een hoge gemiddelde snelheid, dat betekent: op tijd thuis voordat de druppels begonnen te vallen én om de zinderende finale van het WK wielrennen te kunnen volgen vanuit de luie zetel… Joske Vermeulen zijn we niet meer tegen gekomen, helaas. Volgende week gaat het richting het Leuvense achterland – Linden meer bepaald – om daar de Freebikers MTB tocht (15-25-40-50km) te rijden. Afspraak zondag 30 september, om 8u20 aan de kerk te Weerde. |
| Thuis… |
| Zondag, 23 september 9:00. Na een paar dagen in het hooggebergte te hebben vertoefd doet het toch weer vreemd aan, tussen de platgestreken molshopen te rijden. Om het kontrast niet al te groot te maken, wilde ik toch een leuk tochtje in elkaar knutselen. Nu het nog droog was, zou het richting Haacht gaan. En er kwam wel wat volk opdraven, waarvoor dank.
De rode bloedlichaampkes deden goed hun werk, of was het de Fondant die voor de nodige energie had gezorgd? Wie zal het zeggen, misschien is dit wel het geheim van de Phille, onze nieuwe wereldkampioen. Maar in onze rangen hadden we ook een kampioen rijden hoor. Geen boom was hem te veel om erover te springen. Meters wheelies trekken, zandheuvels met glas, het deerde hem allemaal niks. Chapeau. Volgend seizoen tussen de dikke mobilhomes, met zijn eigen huis op wielen? Hij kan er alleen maar nog beter van worden 🙂 Stinkend in het zweet, deed de Chouffe op het einde toch deugd.Volgende week moet ik passen. Ga ik zelf wat huizen op wielen gaan bekijken, maar eerst nog veel sparen… Bedankt aan Chris, Tom, Werner, Chris, Kwinten, Denis, Jos voor de compagnie. Wellicht komt Hans met zijn nieuw stalen ros jullie volgende week vervoegen. Groeten, |
Dag 2 Levron Zwitserland
donderdag 13/09 : Hmmm, na een heel korte (4 uurkes slapen) en koude nacht toch maar uit ons bed gekropen. Hoe zou het weer zijn?
Oh, dat valt goed mee. Ze hadden ons droog weer beloofd en zelfs zon in de namiddag. Maar welke kleren doe je dan aan? Vier graden boven, 20 graden beneden, en bij het terugkeren 11 graden? Een paar laagskes boven elkaar en dan maar afspelen zeker? Ondergetekende had een trackske uitgestippeld om de streek wat te verkennen, met een goeie 1000 tal hoogtemeters en een 30 tal km lang :mrgreen:Een beetje rond de kerktoren zoals gewoonlijk, alleen was er geen kerk en ook geen toren. 
We hadden afgesproken om vooral te genieten! En er dus geen koers van te maken, dus let niet te veel op de gemiddelde snelheden en zo 😛
Na 5 minuten had ik het gevoel dat ik al meer mijn remmen had gebruikt dan op een gans jaar. En bij al die emotie was ik zelfs mijn camera vergeten …
Geen platte banden, geen breuken, geen valpartijen. Alles verliep volgens plan. En nu aan de slag met de BBQ. 
Ontbrekende schakels…
Heel wat ontbrekende schakels zondagochtend… slechts twee bikers op post, en een haperende schakel om ons uit te wuiven – zou dat wel goed komen?
Met de fietsen op het dak ging het met de auto richting Gelrode, een lieflijk oord in de Hagelandse heuvels, om daar onder een knalblauwe hemel en vol goede moed de tocht van 63km aan te vatten.
Het organiserend comité had ons een nieuw parcours beloofd, maar het was eerder een bekend-maar-anders-aan-elkaar-geplakt parcours – dat kon de pret natuurlijk niet bederven, en met een krachtig tempo deden de twee Weerdse schakels het stof opwaaien op de meestal kurkdroge paden… totdat één van de twee iets te krachtig op de pedalen ging staan! Resultaat: kettingbreuk, tot twee maal toe! Na bijna dertig minuten de handige harry’s uit te hangen, konden we weer op pad, nu met nog minder schakels…
Omdat onze “jeugd” nog moest gaan “bewegen”, zagen we ons genoodzaakt de tocht in te korten met 10km. Slechts beetje moe, en dus niet helemaal voldaan huiswaarts gekeerd.
Nu zondag 23 september weer afspraak aan de kerk, om 8.20 – een vlakke rit van 25, 45 of 60km door de bossen en velden te Schoten en omstreken… wie weet komen we Joske Vermeulen wel tegen!
Dag 1 – Levron Zwitserland
Donderdag 13 september, het moet ongeveer 3:00 uur in de morgen zijn. En ook ongeveer 3 graden op de thermometer. Na heel wat werkzaamheden op Belgische en Zwitserse wegen, zijn we er toch in geslaagd om ergens diep verscholen tussen de bossen, de chalet te vinden.
De huisbewoner is ondertussen op de bank in slaap gevallen, maar daar brengt zoonlief snel verandering in. We slagen er zelfs in, nog een spaghetti te bestellen en na een slaapmutske is het toch wel tijd om de bedden op te zoeken.
Morgen staat een plaatselijke verkenningsronde op het programma. De nacht zal kort zijn, het lawaai van de Yeti, of is het één of andere Beer, des te luider.
Slaap zacht vanwege de vier musketiers. PS, het uur op de foto’s staat nog in wintertijd 
Wat volgt wordt zoiets wellicht