Vijf man aan de kerk, da’s een mooie opkomst – Gilles is na herstel van blessure vanaf nu ook weer present! Hoewel een plechtige belofte om niet meer af te wijken van onze kalender… trokken we voorbije zondag niet naar Wolfsdonk, maar naar Braine l’Alleud! 😡 We hadden namelijk noch een modderpelleke te schillen met die tocht, en nu het nog steeds lekker aan het nazomeren was…
Het parcours was stevig gewijzigd vergeleken met vorig jaar – ’t was mooier & beter, vooral na de eerste bevoorrading heel wat pittige klimmetjes en leuke afdalingen. Ook redelijk wat singletrack tussen de bomen… en met zo’n breed 29-er stuurke is dat niet evident! 😆 Dan zijn die 26-ers toch nog voor iets goed…
Op het einde probeerde Dimi nog een verdwijntruc uit te halen, maar zo’n CO2-bommetje produceert nét niet genoeg rook om eventjes helemaal uit het zicht onttrokken te zijn! Toch een verdienstelijke poging, en omdat Raf wél de handleiding had gelezen van zijn CO2-handpompje, is er toch nog wat CO2 in Gilles zijn band geraakt. 🙄
Na 55km en 900 hoogtemeters was het pelleke geschild en konden we afsluiten met wat patersvocht in een heerlijke hersftzonnetje, en ziezo, de zondagvoormiddag was weer gepasseerd! 😎
Sorry voor het wat late verslag. Heel wat laptops lagen iedere avond te wachten op nieuwe software, format c’s, WIN8 (yuk) en andere troep. Mijn nachten waren dus rijkelijk gevuld met de nodige frustraties en gevloek. Vrijwilligerswerk noemen ze dit dan. Soit, ondertussen weten we ook dat we naar Brazilië gaan en dat de finale België -Nederland wordt 😛
Jaja er werd ook gereden, alleen tekende Ronald verzet aan wegens een verplicht kerkbezoek? Alexander dus blij want die mocht de fiets van papa lenen. Kathleen ook blij want die mocht nog eens met de bende op stap. Een tochtje Wespelaar zou het worden. Alleen dat kasteel met zijn groot domein zorgde voor de nodige verwarring. Iedere GPS (1) ging daar resoluut in de fout. Wie woont daar nu eigenlijk? Luc dacht dat het iets met de Stella te maken had en eigenlijk zat hij heel kort bij. Hier wat Google van dit verhaal denkt:
Het domein van Wespelaar (gemeente Haacht in Vlaams-Brabant) dateert uit de 12de eeuw, strekt zich uit over 90 hectaren en is een van de best bewaarde Engelse parken van de 18de eeuw in België. Al meer dan vier eeuwen staat daar de wieg van de familie de Spoelberch, erfgenamen van de brouwers Artois die het in 1796 verwierven. Drie van de vijf kinderen van burggraaf Werner de Spoelberch (1902-1987), Nicolas, Philippe en Sibylle wonen in enkele van de vele verblijven op het domein (waaronder een tempel, een piramide, een Chinees paviljoen en… een oude bunker). Die bunker, ja dat hebben we gezien hé Hans? Het renaissancekasteel uit de 19de eeuw werd in 1954 vernietigd en vervangen door een kasteel van architect Pierre Barbe, wiens elegante classicisme jarenlang de rijke industriëlen kon bekoren. Het wordt bewoond door Nicolas, de oudste van de familie. Diens zoon Grégoire volgde in 2007 zijn oom Philippe op in de beheerraad van AB Inbev. Dus Luc, je zat er eigenlijk pal op, alleen de details ontbraken maar het is u vergeven. Je kan het in je volgende kwis inlassen 
https://plus.google.com/photos/115571959844157080082/albums/5786267526606737121?banner=pwa
Van daaruit ging het richting Vossenberg in Boortmeerbeek, waar menig MTB’er en Cyclocrosser zijn gading vond (we waren voor één keer niet alleen). Dan nog een extra luske met de groeten van de Luc en na 47km konden we de “asfalt wreters” vervoegen in het café langs de vaart. Ik denk dat dit de laatste rit was in korte mouwen helaas!
Zondag 13 oktober is de toertochtenkalender maar mager gevuld: het dichtst bij huis is de tocht in Tremelo, waar je 25 of 42km kan gaan biken, met een passage langs de Balenberg, ook wel gekend als het thuisparcours van een zeker Sven Nijs! Afspraak om 8u00 aan de kerk te Weerde.
De thuisrijders vertrekken een uurtje later, om 9u00.