Spel met grenzen

Toch weer 11 man aan de kerk in Weerde, en met wat nieuwe gezichten ook! Leuk is dat, alhoewel … Ik had al een voorgevoel dat ik niks boven de 30 km moest uitstippelen, en dat het toch een poos zou duren vooraleer we thuis waren. Een GPS met een zesde zintuig, das eens iets anders.

Een tochtje richting Kampenhout, altijd leuk voor de mens. Maar toen begon het … In het Hellebos vond Benny een leuke plas om in te duiken. Zo eentje van ahhhhhhhhhhh plof, das nog altijd beter dan plof ahhhhhhhhh. Resultaat, een mooi moddermaskerke die liep van de schoenen tot ergens rond zijn middel. Vijf minuten verder, Kathleen met een leegloper, toch nog maar efkes pompen. Helaas, pindakaas, stoppen en nieuw bandje er in. Het weze gezegd, tis wel mooi zo man en vrouw een nieuw bandje steken. En wij terug weg, maar echter niet voor lang. Mijn zadel wees opeens naar de hemel en die van Benny naar de hel. En wijle terug weg … Luc zei me nog, de laatste tijd rijden we niet zo veel meer plat. Hij had beter gezwegen want zelfs zo’n tussenmaat kan lek rijden. En die velgen van DT Swiss, daar heb je een schoentrekker voor nodig om die band er weer op te krijgen. Ondertussen hadden al 3 man het voor bekeken gehouden en richting huiswaarts gereden.

Ah, al bij al een leuk weertje en heel veel ambiance. Meer moet dat niet zijn.

Met vier man de wagen in naar Rotselaar, Raf en Bruno volgden met de fiets (en kwamen nog voor ons aan…).

Van Johan mochten we alweer snel afscheid nemen na de start… toch een trend de laatste weken, de lange en korte afstandsrijders mogen ocharme nog maar 500 meter samenrijden…

Met vijf man op pad dus voor de volle 65km: het extra lusje aan ’t begin werkten we af aan sneltreinvaart, er zat dan ook geen enkele klimmetje in. Daarna werd het steviger: eerst nog enkele zachte stukjes bergop in Rotselaar zelf, en vervolgens de Middelberg, Wijngaardberg en Beniksberg tussen Gelrode en Wezemaal, met enkele leuke afdalingen en straffe kuitenbuiters. Na de 2de pitstop schakelden Raf & Bruno een versnelling hoger, ik dacht Gilles mee op sleeptouw te nemen in de achtervolging maar raakte hem ergens halverwege kwijt, en Dimi konden we er sinds lang nog eens afrijden  😈 weliswaar doordat zijn tubeless banden zich aan het transformeren waren in airless  😕

Maar kom, eind goed al goed: rond 13u zaten we allen in de Rotselaarse sporthal ons te laven aan het bruine vocht (Ice Tea & cola, of wat dacht u 😉 ) en kregen we er nog wat wit vocht bovenop, dit in de vorm van een Actimelleke, om ons energiepeil weer op normaal niveau te brengen.

Volgende week gaan we allemaal tesaam onze TT “Dwars door d’Hel van Weit” eens testrijden, en misschien nog eens Peter’s camera’ke boven halen voor wat didactisch materiaal.

Zondag 24 november, 9u00 uur aan de kerk? Bepijlers en ontpijlers graag op post!