Over de taalgrens, daar zeggen ze bonjour, geven de mannen elkaar ne kus, en is het nog steeds niet bij wet verboden met turnpantoffels, witte opgetrokken kousen en een MTB uit de jaren 90 een toertocht te rijden… Wij komen daar graag: alles is daar iets meer op ’t gemak, en over de taalgrens zijn ook wat meer heuveltjes om op en af te rijden…
En zo gebeurde het dus dat we op deze (water)zonnige lentedag 30 maart met z’n drieën naar Bornival reden om te gaan biken… Dat dorp – een kerk met daarrond 5 boerderijen – stond behoorlijk vol geparkeerd, maar toch geen overrompeling aan de inschrijving en nog minder op het parcours – relax, ik zei het al.
Dat parcours had een leuk begin, met na enkele kilometers al een stevige en vettige klim… daarna was het lang opwarmen / recupereren langs een riviertje & een rechttoe rechtaan bospad, om zo aan te komen in het Bois de la Houssière: pittige klimmetjes, snelle afdalingen en een montée impossible. Terugkeren was dan weer meer klimmen dan dalen…
Na 2u30 & 48km stonden we terug aan de start, en besloten dan maar nog eens op pad te gaan voor de 17km, twee toerkes voor de prijs van één, met als toetje nog een klim tot aan de wagen. In totaal 66km, met 850hm, niet alleen een goede en leuke training, maar ook een mooie streek: soms leek je wel te fietsen in een schilderij, een bos vol paasbloemen, een weids panorama, een kasteel waar de paadjes zich rond slingeren!
Ik dacht, ik doe eens een specialleke voor den Tom & Co, want die wou zo graag nog eens naar Everberg of zo. En lap, wie staat er niet aan de kerk, Tom & Co! 🙂
Jammer… Kathleen twijfelde nog of ze niet met de dames zou meerijden ipv. met die venten op stap te gaan, want Ronald moest verstek geven. Ze heeft het zich niet beklaagd (fluisterde ze zachtjes in mijn oor).
Everberg zou het niet worden maar eerder Bertembos. Nog nooit had ik deze in kaart gezet en het weze gezegd, het is voor herhaling vatbaar. Het weer deed er ook veel aan natuurlijk. 🙂
De eerste 10 minuten waren asfalt en Kathleen begon zich al af te vragen of dit nog iets zou worden (rustig opwarmen is altijd gezond heb ik me laten vertellen). Ons verplicht nummer door het Hellebos, dan de akkers richting Kwerps. Menig veldleeuwerik en kievit hielden ons gezelschap. Dan een voetweg (het bordje stond er wel degelijk) die in de tuin van de mensen eindigde. (Achteraf bekeken waren we juist maar wij als goede burgers efkes terugkeren.)
Daarna kwam voor mij een prachtig stukje natuur nl. de lus in de Molenbeekvallei in Herent/Kortenberg. Singletrack naast de Molenbeek, een kabbelend riviertje met heel helder water! Zeker de moeite waard (zie track). Daarna werd het wat klimmen in het Terbankbos om zo in het Bertembos te belanden! Een aanrader, we hebben zelfs een luske tweemaal gedaan omdat we er geen genoeg van kregen. Dan de steile afdaling waar menig persoon afstapte en zelfs dat was geen sinecure. Ook op de bekende Armenlosweg moest menig rijder van de fiets: Hans voelde zich echter in Zwitserland en keek niet om. 🙂 Nog eventjes langs de Belgocontrol Radar zo naar het Vossenhol en toen vond het tjoeplessbandje van Jimmy dat het welletjes was geweest. Een binnentjoepke en wat CO2 bracht vlug soelaas en wijle vlug weg want de muggen lusten ons rauw. Nog een afdalingske over de kasseien aan een goede 41km/h en na 51km en 307 hm konden we de BBQ aansteken.
Wil je nog eens narijden, geen probleem! De track vind je hier :
Over de taalgrens, daar is het zo leuk dat we ze volgende week alweer overschrijden, ditmaal te Grand-Leez voor de 4de Grand-Leezienne: tochten van 30, 45, 55 of zelfs 70km (die laatste ook in chrono-modus), met +/- 650hm voor de langste afstand. Afspraak zondag 6 april om 8u00 aan de kerk te Weerde.
Diegenen die de taalgrens niet willen oversteken, kan samen met de thuisrijders op pad – mogelijk rijden die een TT in de buurt, namelijk in Haacht, waar MTB Ha8 zijn jaarlijkse toertocht organiseert. Vertrek aan de kerk om 9u00.
